Werewolf

Chapter 1

7:00 ακριβώς και το ξυπνητήρι μου χτυπάει ασταμάτητα. Αχ το μισώ... Προσπαθώ να το κλείσω οταν πέφτει κατω και κάνει έναν δυνατό θόρυβο που με κάνει να πεταχτώ από το κρεβάτι μου. "ηλιθιο ξυπνητήρι" λέω μέσα από τα δόντια μου. Η μαμά μου μπαίνει στο δωμάτιο. "αντε Λυδία θα αργήσεις. Σε περιμένουμε για πρωινό" Μουγκριζω και φεύγει από το δωμάτιο. Κοιτώ το κινητο μου και όντως η ώρα είχε περάσει. Όταν σηκώνομαι από το κρεβάτι νιώθω έναν πονοκέφαλο, τόσο δυνατό που με κάνει να φωνάξω "αχχ" ο αλεξ μπαίνει στο δωμάτιο μου. "τι έχεις αδερφούλα" λέει με ειρωνικό τόνο. "τίποτα μια απλή ζαλάδα του απαντώ χαμηλόφωνα. Ο Άλεξ είναι ο 17 χρόνος αδερφός μου. Περνάμε μαζί σχεδόν ολόκληρη την ημέρα και μπορώ να πω ότι τα πάμε τέλεια σε σχέση με άλλα αδέρφια. Μπαίνω στο μπάνιο και ακολουθώ την πρωινή ρουτίνα μου. Όταν ντύνομαι κατεβαίνω επιτέλους για πρωινό. "δεν έχω όρεξη να φάω άλλο" λέω και σηκώνομαι από το τραπέζι ο Άλεξ με ακολουθεί και μου δίνει την τσάντα μου. Τον ευχαριστώ και βγαίνουμε από το σπίτι. Μπορώ να ακούσω τη μαμά μου να μας αποχαιρετάει και να βγάζει τον λόγο που λέει κάθε μέρα πριν φύγουμε για το σχολείο. Είμαστε μεγάλα παιδιά δεν χρειαζόμαστε τις ανούσιες συμβουλές της. Είμαι 16 πια βασικα δεν τα έχω κλείσει ακόμα αλλα σε λίγες μέρες είναι τα γενέθλια μου. Στο δρόμο για το σχολείο κάνεις δεν κάνει τον κόπο να μιλήσει όταν ξαφνικά μία ακόμη ζαλάδα χτυπάει το κεφάλι μου. Νιώθω τα πόδια μου αδύναμα έτοιμα να καταρρεύσουν. Χωρίς δεύτερη σκέψη αρπάζω τον αδερφό μου από τον ώμο του και προσπαθώ να στηριχθώ.