How it started with whatsapp || Dutch || Finished ||

Deel 4

Als ik naar school wil fietsen, is er een omleiding, pffffff alle eekhoornnootjes nog aan toe! Ik moest van een soort helling af fietsen, het ging goed... Tot aan het kruispunt.... TOET!TOET! BOEM! Daar lag ik dan.. Half bloedend op de grond, bewusteloos, ik dacht even dat ik dood ging.. En toen werd alles zwart......

-in het ziekenhuis-
ZE WORD WAKKER!! Schreeuwt een vrouw naast me naar de dokter.
De dokter komt en vraagt hoe het gaat, ik zeg dat ik hoofdpijn heb en dak mijn been erg veel pijn doet. De dokter loopt weg, en evenlater komt hij terug met pijnstillers, ik neem ze in met wat ranja, de dokter zegt dat ik veel bloed heb verloren, daarom mort ik ranja drinken het is goed, lekker en ook nog een gezond! Kuch..kuch..

Ik word opeens heel misselijk, ik moet hoesten en zie dat er bloed uit mijn mond komt, de dokter zegt dat het goed komt en geeft mee een raar pilletje waardoor ik in slaap val, ik voel dat we rijden met het bed waar ik op lig.

-1 dag later-
Het gaat best wel goed met me, en Jorian zit naast me op bed, hij doet super aardig en zegt dat hij m'n vriend is, maar.. Ik ken hem helemaal niet meer....
Ik weet nog wel m'n naam de naam van m'n ouders en .... Het ongeluk....
Het was niet leuk en heb nog steeds last van m'n been, het is niet gebroken zegt de dokter maar ik geloof er niks van! Ik weet niet of hij wel een echte dokter is....

FLASHBACK!
ik word wakker in een andere kamer dan waar ik net lag, het is donker, ik schrik op als ik de deur open hoor gaan en het ligt aangaat, er komt een vreemde jongen binnen. Ik mag hem nu al niet, hij heeft zon uitstraling van 
het-boeit-me-niet-wat-je-zegt- blik, het is eng!
Hij komt naar me toe en knuffelt me. Hij laat me los en ik kijk hem raar aan. "Ken je me niet meer?" "Nee" zeg ik, " ik ken je niet nee!" Het komt er iets anders uit dan ik had verwacht, En ik schrik er zelf een beetje van.
"Ik ben Jorian je vrien?" "Sinds wanneer heb ik vrienden?"
"Sinds de dag van je verjaardag?" "Verjaardag? Wanneer was dat dan? Ben ik als jarig geweest?" " weet je dan niks meer?" Zegt Jorian een beetje met die over-bezorgde- blik. "Nee? Alleen m'n naam en de namen van m'n ouders! Maar jou ken ik niet!" "DOKTERS!" Schreeuw ik, ik wil op de rode knop drukken maar Jorian is me voor, " Jij houd je mond hierover begrepen!? Anders doe ik nogmaals pijn!" Zegt hij met een gemene grijns op zijn gezicht.... Hij loopt weg en doet de deur met een harde knal dicht, ik schrik en er rollen wat tranan over mijn wangen.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hallooooo!!!!
Dit was alweer deel 4 .....
Euhm.. Ohja! Ik ga wat minder vaak uploaden in de week want het is best moeilijk om er elke dag aan te denken, ik ga nu denk ik om de dag of 2 dagen uploaden.... Dont be sad, its okey!

Doei!.....