How it started with whatsapp || Dutch || Finished ||

Hoofstuk 18

Kennismaking

*POV Jason*

Ik kijk naar Pleun, ze staat binnen naar de foto's op de muur te kijken. Ze lacht.

Wat is haar lach toch mooi

Ik glimlach ook een beetje, ze kijkt naar me en grijnst een beetje. Ik wil haar op date vragen, ja nu al ja, maar is dat niet te opdringerig?

Ik besluit toch maar wat rustiger aan te doen.

Mijn vader komt de kamer binnen, hij geeft een hand aan Pleun en aan haar moeder.

We gaan naar de woonkamer, daar zit Jorian al met die luie en doffe blik in zijn ogen, hij draait zijn hoofd en zijn ogen schieten open als hij Pleun ziet.

Ik kijk naar Pleun, ze kijkt angstig naar Jorian.

Ik pak haar pols en trek haar zachtjes mee naar de gang, haar moeder kijkt naar haar maar ze knikt dat het goed is.

Gelukkig

"Wat is er tussen jou en Jorian?" Vraag ik nieuwschierig.

Haar ogen worden een beetje waterig, maar ze houd zich in.

Ze begint te trillen, ik trek haar in een knuffel en wrijf zachtjes over haar rug.

Ze merkt dat ze me kan vertrouwen en knuffelt me terug.

Zo erg kan het toch niet zijn?

" H...hij.... Hij H-hee-heeft me ge.... Gegeizeld...." Zegt ze stotterend.

Ik kijk haar medelevend aan en veeg haar tranen weg, maar het heeft geen zin, er komen er steeds meer en meer.

We gaan even naar boven, naar mijn kamer.

Daar legt ze me het hele verhaal stotterend uit, ik schrik van wat mijn broertje allemaal gedaan heeft, maar, waarom?

" het spijt me voor je..... Misschien even een ander onderwerp?" Vraag ik voorzichtig.

Ze knikt.

*POV Pleun*

"Het spijt me voor je.... Misschien een ander onderwerp? Vraagt Jason voorzichtig.

Ik knik.

"Laten we elkaar beter leren kennen." Zeg ik.
"Wie begint?" Vraag ik terwijl ik de laatste tranen weg veeg en weer een glimlach toon op mijn gezicht.

"Ik begin wel" zegt Jason met een perfecte glimlach.

"Nou ik heet jason, mijn familie ken je wel, want we hebben dezelfde."
"En je moeder dan?" Vraag ik.

" weet je dat dan niet?"

Ik schud mijn hoofd.

" we euhm... We hebben dezelfde moeder..." Zegt hij...

Wat! Maar hij is dus mijn broer. Nu kunnen we niet verliefd worden! Al is dat niet heel erg logisch aangezien ik 14 ben en hij 18 ... Of tenminste dat denk ik.

" hoe oud ben je?"

"17. En jij bent?..."

"14" zeg ik.

17? Dat had ik niet verwacht.

"Wat zijn je hobby's?" Vraag ik oprecht nieuwschierig.

" ik speel vaak gitaar en soms op mijn piano, en die van jou?"
" ik teken graag..."

"Leuk wa- " de deur word opengedaan door mijn vader...

" aha hier zijn jullie dus." " zouden jullie beneden willen komen?"

"Tuurlijk" zegt Jason.

We lopen naar beneden, daar zit iedereen op de bank in de woonkamer.

"Lieverd we gaan nu naar huis!"

"Waarom?" Vraag ik een beetje verward.

Maar ze trekt me al mee naar de voordeur. Ze pakt onze jassen en we stappen in de auto, ze start de auto en we rijden naar huis.

"Mam waarom zo'n haast?!" Vraag ik een beetje gestrest.

Er komt opeens een vraag in me op...

"Mam? Als dit mijn echte vader is... Wie is die man in Duitsland dan?"

Ik kijk naar haar handen, ze zitten strak om het stuur. "Mam? Gaat het?"

En voordat ik het weet, liggen we op een andere auto, mijn moeder hevig bloedend en ik heb ook een aantal wonder en hevige koppijn. De airbags.. Ze gingen niet af..

Ik wil mijn telefoon pakken maar dan komt er opeens een andere auto met een vaart onze kant op en voor ik het me realiseer ben ik flauw gevallen.

Ik zie nog net dat de bestuurder van de auto die op ons gebotst is, Jorian is....

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Aaah Jorian wat doe je nou? Jij gestoorde gek!

Hoe moet dit aflopen? Ohnee als er maar geen doden gaan vallen!

657 woorden +A/N

X-jesdoei