Flower Boy

Kabanata 3

 "May kailangan po ba kayo Tsong?" Magalang parin niyang tanong sa lalaki. Sa halip na sumagot, tinitigan lamang siya nito. Ang dating maamo nitong mukha, ngayong napalitan na ng libog at pagnanasa. Napapaatras siya habang si Lando ay papalapit sa kanya.

"Siguro naman hindi ka na lasing ngayon at ma-eenjoy na nating pareho ang nangyari kagabi!" Tugon sa kanya ni Lando na may kasama pang kindat at kagat-labi.

Napailing siya tanda ng pagkadisgusto sa nais na mangyari ng tiyuhin. Naisip niyang hindi pala bunga lamang iyon ng kalasingan kundi matagal na niya iyong pinagplanuhan. Inaamin niya, alanganin siya. Minsan din niyang pinag-nasaan ang kanyang tiyuhin ngunit ni kahit kailan hindi sumagi sa kanyang isipan na ito'y taluhin dahil sa mataas ang respito at paggalang niya sa lalaki. Ama na rin ang turing niya rito. At ang isiping may nangyari na sa kanila ay kanya iyong pinandidirihan at pagsisikapang hindi na ulit iyon mangyayari.

Naramdaman niya ang sementadong dingding ng banyo, ibig sabihin, deadend na. Wala na siyang maaatrasan pa. Naatagpuan na lamang ni John ang sarili na niyayapos na siya ng mahigpit ng kanyang uhaw na uhaw na tiyuhin. Pinaghahalikan siya nito sa taenga, sa leeg at nang dumapo ang mapusok na halik nito sa kanyang labi ay bigla niya itong naitulak.

"Huwag po Tsong!" Sambit niya.

"At bakit? Ayaw mo ba? Kagabi nga lang ay enjoy na enjoy ka tapos ngayon nag-iinarte ka!"

"Iyon na nga lasing ako. At ngayong may matino na akong pag-iisip at hindi lango sa alak ayoko na po sana mangyari ulit yon!"

"Ah..putcha!, At kanino mo gustong makipaglapapan, sa iba? Ako ang nagsaing, tapos iba ang kumain?" Sigaw ng kanyang tiyuhin.

"Hindi man po tayo magkadugo pero isang ama na ang turing ko sa'yo. Asawa parin po kayo ng tiyahin ko at dahil doon mataas ang respito ko sayo!" Sinubukan parin niyang makiusap kahit alam niyang malabo ng makikinig pa sa kanya ito. Bakas na sa mukha ng lalaki ang sobrang kalibugan.

"Ah lintek! Kasabay na sigaw na iyon ang pagdapo ng isang napakalakas na suntok sa kanyang sikmura. Napaupo siya at namimilipit sa sobrang sakit. Hindi niya inakalang magagawa iyon sa kanya ni Lando na itinuturing pa man din niya na isang tunay na ama. Wala pala silang pinagkaiba sa tiyahin niyang si Lorna. Hindi niya inakalang sa mala-anghel na anyo nito, nakahimlay ang isang demonyong ngayon lang nagising. Napaniwala siya sa kabaitan nitong taglay. Binigay sa kanya ang lahat ng kanyang pangangailang materyal pati ang pagmamahal ng isang kadugo na hindi naibigay ng Tiyahin niyang si Lorna. Ngunit ang lahat ng iyon ay hindi pala kusa nitong ibinigay ng libre, may kapalit pala ang lahat ng iyon, at iyon ay ang kanyang katawan.

Hinablot ni Lando ang buhok niya. Hinila siya nito palabas ng banyo at kinaladkad papasok sa loob ng kuwarto nito. Ginusto niyang manlaban ngunit sadyang napakalakas ng kanyang tiyuhin. Namimilipit parin siya sa sobrang sakit ng kanyang sikmura. Nang nasa loob na sila ng silid ay buong lakas siyang itinulak ni Lando sa medyo malambot nitong kama. Dinaganan siya nito. Hindi siya makagalaw. Nagpupumiglas siya para makawala ngunit ang lakas lang talaga ng kanyang tiyuhin. Ano nga bang laban ng isang kinse anyos sa maton at tigasin nitong pangangatawan.