Jak tworzyć, żeby to miało ręce i nogi? [PORADNIK]

Dialogi

Idę trochę nie po kolei – chciałam dać przed tym czas i miejsce, ale wtedy napisanie tej notki zajęłoby mi to więcej czasu, więc publikuję to. No nieważne. Przejdźmy do rzeczy!

Dialogi to moja mocna strona, zdecydowanie. Może na początek powiem, od czego je zapisujemy.

Dialogi zapisujemy od myślników. Tak! Nie od łączników/dywizów, a myślników. Nie zrobicie ich w edytorze Wattpada, ogólnie zalecam pisanie w Wordzie, Wattpad jest trochę ograniczony.

Jaka jest różnica między tymi znakami?

1. To jest pauza (po prostu myślnik): —. Jest ona najdłuższym znakiem, w druku często zastępowanym półpauzą. Kombinacja klawiszy w Wordzie: [ctrl + alt + num -].
Jeszcze dodam, że te kombinacje w każdym z tych przypadków możecie sobie dowolnie zmienić, klikając w Wordzie Wstawianie – Symbol – Więcej symboli... – Znaki specjalne – Klawisz skrótu... i wybierając dowolne klawisze.

2. Półpauza wygląda tak: –. Jest połowę krótsza niż pauza, ale można powiedzieć, że często pełni jej rolę. Kombinacja: [ctrl + num -].

3. Dywiz/łącznik/minus: -. Służy do łączenia wyrazów (np. czarno-biały). Nie zapisujemy od niego dialogów! Po prostu przycisk "-" u góry klawiatury.

O nie, nie, to jeszcze nie koniec. Są jeszcze opisy wypowiedzi. Dla tych, którzy nie orientują się w tym, co mówię:

– Hej – powiedział.

Wyraz zaznaczony pogrubioną czcionką to wspomniany wcześniej opis wypowiedzi.

Wracając: nie może ich być za dużo, nie może ich być za mało – wtedy sami się gubimy, co kto mówi. I na dodatek mogą się one zaczynać wielką lub małą literą, co zależy od kilku (a dokładniej dwóch) czynników. Nie jest to jakieś trudne, no ale nie każdy to jakoś szybko przyswoi.

Opisy wypowiedzi dzielimy na dwa rodzaje: te, które odnoszą się do mówienia i te, które odnoszą się do... wszystkich innych czynności.

Co się dzieje w przypadku tych pierwszych (mówienie)?

Opis wypowiedzi zaczynamy małą literą, kończymy kropką. Po zdaniu, które tenże opis poprzedza, nie dajemy kropki. Proste? Jasne, że proste.

Przykład:

— Cześć [BRAK KROPKI] — mówię [MAŁA LITERA] i urywam jej głowę.
(Nie wiem, kto daje takie przykładowe opisy, musi być naprawdę nienormalny, hhe).

No dobra, ale jest jeszcze druga opcja!

Racja. Tutaj wystarczy zrobić tak:
— Cześć. [KROPKA] — Urywam [WIELKA LITERA] jej głowę.

Nie wiem, czy jestem dobra w kwestii tłumaczenia tych zasad odnośnie stawiania/nie stawiania kropek i wielkich/małych liter, więc jakbyś czegoś nie zrozumiał, to chętnie jakoś jeszcze raz wyjaśnię.

No dobra, a teraz... język. Rozumiecie? Chodzi mi o to, że nie każdy z waszych bohaterów wyraża się tak samo, a więc to, jak się do siebie zwracają będzie różne. Jeden może mówić „Hej", drugi „Cześć" itd. To w moim odczuciu ważne, bo potem wyjdzie, że każdy jest identyczny, każdy ma jednakowy.

Mniej i bardziej oczywiste sprawy

Każdą wypowiedź zaczynamy od nowej linijki. I jeszcze tak dodam, że myśli naszych postaci nie równają się dialogom. Nie, to nie wygląda tak:

– Ale jesteś głupia! – pomyślała.

Myśli zapisujemy albo w cudzysłowie, albo kursywą, albo... Albo ani tak, ani tak.

Przykłady

Cudzysłów:
„Ale jestem głupia! – pomyślała.
LUB:
„Ale jestem głupia!", pomyślała.
LUB:
„Ale jestem głupia!".

Kursywa:
Ale jestem głupia! – pomyślała.
LUB:
Ale jestem głupia!, pomyślała.
LUB:
Ale jestem głupia! 

Jak to zgrabnie ujęłam – ani to, ani to:
Ale jestem głupia! – pomyślałam.
LUB:
Ale jestem głupia!, pomyślałam.

Mam nadzieję, że dostrzegacie różnicę. Moja uwaga: pisząc opowiadanie, zdecydujcie się na jeden z tych sposobów. 

Pamiętajcie, że rozpoczynając wypowiedź, zapisać ją wielką literą. Aha! Uwaga, nigdy nie robimy czegoś takiego: 

– Powiem ci, [PRZECINEK] – zaczęła – że wyglądasz całkiem dobrze w tej nowej sukience.

Nie, nie, nie. Ten przecinek nie ma prawa tam sobie tak spokojnie stać, nie ma mowy. W takich sytuacjach (kiedy opis rzucamy w środek wypowiedzi) nie stawiamy między dwoma częściami zdania przecinków. 

Kolejna sprawa. W opowiadaniach piszemy, że ktoś się zaśmiał, zatem unikaj wszelkich "Haha" czy czegoś takiego. Albo gdy ktoś się jąka, to po prostu się jąka, co możesz dać w opisie wypowiedzi, a nie mówi "Yyy", "Eee", "Ten-tego" itp. Podobnie jest z nie odzywaniem się: nikt nie może powiedzieć "...", więc używajmy słowa "milczeć". Nie stosujemy też emotikonów, dopuszczalne są tylko w SMS-ach/wiadomościach tekstowych. 

Nasi bohaterowie nie są medium. Niech nie będzie tak, że nagle wiedzą o czymś, co mogła im przekazać inna postać, a tego nie zrobiła. Dialogi wprowadzamy w jakimś celu!

PS Istnieją inne czasowniki niż "mówi". Używaj ich! 

PPS Czasem w tekście nie ma niczego prócz dialogów, co jest złe. Nie zapominaj o opisach!

PPPS Wpis miał być w czwartek, ale nie miałam kiedy go napisać, bo nauka – w końcu mamy koniec semestru. W piątek położyłam się spać o szesnastej (!) i spałam do jedenastej w południe, więc „rozdział" pojawia się dopiero dzisiaj. Dzięki, organizmie!

PPPPS Ten wpis ma zdecydowanie za dużo "PS".