From The Past

Κεφάλαιο 3

Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω την φράση μου και μίλησε η Νεφέλη.
"Ναι ρε ελεαννα τι δεν καταλαβαίνεις πια;! Ο Στράτος. Πίσω στο τραπέζακι κάθεται ο Στράτος.Ξυπνα!"
Καθόμουν και την κοιτούσα σαν χάνος, δεν άντεξα ξέσπασα στα γέλια. Αποκλείεται να βρίσκονταν εδώ.
"Ελεαννα δεν κάνω πλάκα αλήθεια. Μίλα και εσύ ρε Λασκαρίνα.. "
Δεν μπορούσε να μιλήσει είχε μείνει και κοιτούσε προς τα πίσω με τα μεγάλα γαλαζοπράσινα μάτια της. Μωρέ λες...τι λέω μωρέ δεν γίνεται, έχω να τον δω 2 χρόνια.
Σταμάτησα να γελάω,λεγοντας της..
"Νεφέλη δεν γίνεται κόψτε την πλάκα.Επισης γιατί να μην γυρίσω να το τσεκάρω. "
"Γιατί θα σε δει ο φίλος του που είναι φάτσα κάρτα με μας;! Λέω εγώ τώρα!"
"Δεν μας χέζεις γυρνάω.. "
Γύρισα το κεφάλι μου και βλέπω στο πίσω ακριβώς τραπέζι τον Αχιλλέα και απέναντι αυτός που καθόταν πλατη σε μένα ήταν όντως ο Στράτος. Γύρισε το βλέμμα του ο Αχιλλέας προς τα μένα και τα χείλια του σχημάτισαν Ο. Ωραία και μόλις με είδε. Ο Αχιλλέας ήταν και αυτός στην εθνική μαζί μας, ήταν 24 τώρα, με περνάει 5 χρόνια. Σπόρο με ανέβαζε σπόρο με κατέβαζε. Ήταν σαν μεγάλος μου αδερφός με συμβουλεύε πάντα και μετά έφυγε μαζί με τον Στράτο ,οταν έγινα 17..Γύρισα αμέσως το κεφάλι και δεν μίλησα καθόλου.
"Έλεαννα;",ρώτησε η Λα.
"Ναι; "
"Καλά είσαι; "
"Ε ναι... Μια.. Μια.. Χα.. Ρα.. ",είπα κομπιαζοντας.
"Δε φαίνεται "είπε η Νεφέλη.
"Όχι μια χαρά είμαι... "
"Να τους φωνάξω; αφού τώρα σε είδε.. "
"Δε με είδε ο άλλος.. Και όχι να κάτσεις στα αυγά σου ηλίθια. "
"Νομίζεις ότι δε θα του το πει...Θα πάω ",είπε καθώς σηκώθηκε.
"Νεφέλη μην τολμήσεις.. ",της είπα καθώς της τράβηξα από τον καρπό αναγκαζοντας την να κάτσει κάτω. "Μη τυχόν "
"Σου αρέσει ακόμα έτσι; Είπες ότι το ξεπέρασες "
"Δεν έγινε κάτι για να ξεπεράσω. Σιγά μην έκανε κάτι με 9 χρόνια μικρότερη ,άσε που ήμουν 15 και 16 και μετά έφυγε."
"Ναι αλλά σου αρεζε και όταν έφυγε ήσουν κάπως..και τώρα που τον ξαναειδες έχεις αλλάξει πεντακόσια χρώματα. Σε ξέρω καλά... Το ξερά ",είπε θριαμβευτικά.
"Νεφέλη κάνεις λάθος...δεν.. Πφφφ δεν μου αρέσει. "
"Και τώρα το αρνήσε.Σου αρέσει παράδοξου το... "
"Ε λοιπόν ναι μου άρεσει ακόμα τι να κάνουμε τώρα... Αυτό δε σημαίνει πως θα γίνει κάτι.. "
"Ακόμα και όταν ήσουν 15 και σε έβλεπε στις προπονήσεις, σε κάρφωνε με τα μάτια του.Καθοταν και σε χάζευε..γιατι να μην γίνει κάτι τώρα 19 είσαι σιγά το πράγμα ενηλικιώθηκες. "
"Ναι και αυτός 28 το ξέχασες... Και το ότι καθόταν και με κοιτούσε σε αγώνες και προπόνησεις ήταν ,γιατί μπορεί να με θαύμαζε που από τέτοια ηλικία ήμουν ώριμη, μαζεμένη, συγκεντρωμένη σε αυτό που έκανα και στο ότι ήμουν πολύ καλή στις επιδείξεις...Δε λέει κάτι αυτό.. Όταν πέρασα στην εθνική ήμασταν πιο κοντά δε λέω, αλλά όχι για κάτι άλλο πέρα από τις συμβουλές που μου εδινε. "
"Λες βλακείες και το ξέρεις..."μου είπε η Λασκαρίνα.
"Έλεαννα γύρισε μας ειδε..."
"Και τώρα με είδε για τα καλά... "
Η Νεφέλη με κλωτσουσε στο πόδι κάτω από το τραπέζι κάθε φορά που κοιτούσε προς το μέρος μας.Σηκωθηκα σε κάποια φάση για να πάω στο μπάνιο.
"Που πας; "με ρώτησε η Νεφέλη.
"Στο μπάνιο.. Μου επιτρέπεις;.. ",τη ρώτησα ειρωνικά καθώς μου χαμογέλασε στραβά.
Πήγα στις γυναικείες και γύρισα τη βρύση στο κρύο νερό και έπλυνα λίγο τα μάγουλα μου και το λαιμό που είχα γίνει κατακόκκινη από το άγχος. Βγήκα και πήγα προς το τραπέζι μας όταν άκουσα την φωνή του Αχιλλέα πίσω μου...Αμεσως πάγωσα. Ακόμα καλύτερα..τη τύχη μου μέσα..
"Ελεαννα;!.. "άκουσα την φωνή του και γύρισα προς το τραπέζι τους..

Γεια σας τι κάνετε, ελπίζω να είστε καλά!! Πως λέτε να αντιδράσει;...Θα ανεβάσω όσο πιο γρήγορα μπορώ. Φιλάκια πολλά!!❤