BAŞLANGIÇ

214 63 30
                                    


O asil,güzel,kendine has rahat tavırları olan ve bu tavırlarıyla bilinen bir kadındı.Daha önce bir evlilik yapmış çocuk sahibi olamamış ve kocasını evliliklerinden kısa bir süre sonra kaybetmişti.Sekiz yıl öncesinde kocasıyla aynı üniversitede okuyorlardı.Kadın hemşirelik kocası ise bir mühendislik fakültesinde okuyordu.
Ortak arkadaşlar sayesinde tanışmışlar ve ilişkilerinin ilerlemesiylede rvlenmişlerdi. Ama evliliklerinden
kısa bir süre sonra kocası ölmüştü.Sebebi ise iş kazasıydı.Çalıştığı şirkette yangın çıkmış ve kocası orda yanarak can vermişti.Kadın bunu duyduğunda yıkılmıştı ama ayakta kalmak zorundaydı.Hayatında çok fazla şey yaşamıştı ama bu en ağırıydıdı.Çünkü kadın kocasıyla ailelerin istemediği bir evlilik yapmışlardı.
İkisininde birbirlerinden başka kimsesi yoktu,ikiside birbirini ailesi olarak görmüş ve kabullenmişlerdi.Kadın ailesini kaybetmişti ve çaresizdi.Tek başınaydı, bazen görüştüğü iki üç dostundan başka kimsesi yoktu.Ailesi ile görüşmeyi evlendiği hatta nişanlandığı gün bitirmişti.Ailesi onu istemiyordu.Babası çok asil ve çevrelerinde bilinen bir esnaftı.Babasıyla çok kere kavga etmişlikleri vardı.Ve en son kavgalarıda
yaptığı evlilik yüzünde olmuştu.Bir ablası ve birde abisi vardı.Annesi çok iyi kendi halinde bir kadındı babası istemediği için artık annesiylede konuşamıyordu.Ablası ise kocası yüzünden kardeşine sırt çevirmişti.
Kadın istenmeyen evlilik yapınca ailesi namussuz gözüylede bakıyordu ve ablasıda kocası istemediği için görüşmeyi bırakmıştı.Abisi ve babası ailenin erkekleri olarak ona başta sırt çevirmişlerdi.Kadın çaresizdi,kocasının ölümünden sonra artık tamamen yalnız kalmıştı.Şuanda bir hastanede sıradan bir hemşireydi ve
kirada oturduğu küçük bir evi vardı.O hayata karşı mücadele veren yalnız bir kadındı.Şimdi sonunu bilmediği bir hikayenin ana karakteriydi ve baş rolünü oynuyordu.Kocası öleli iki yıl olmuştu ve iki yıldır aynı evde oturuyordu.Normalde insanları konuşmasıyla etkiler,ve duruşundan taaviz vermezdi.Disiplinli, çalışkan ve sosyal bir kişiliğe sahipti. Hergün işe gider akşam evine gelirdi.
Bazı akşamlarda arkadaşlarıyla planlar yapardı.Haftasonları yürüyüş yapar ve spora giderdi.Klasik bir hayatı vardı.

Pazartesi günüydü herkes gibi o da haftanın ilk günlerinden hoşlanmıyordu.Alarımın o itici sesiyle uyandı,elini yüzünü yıkayıp rutin işlerini yaptı giyindi ve işe gitmek için yola çıktı.Çalıştığı hastane evine
uzak değildi yürüyerek yirmi dakikada gidiyordu.Kulaklığını taktı ve yürümeye koyuldu,sabah saat yedi buçuk civarıydı.Bu saatlerde oturduğu bölgenin sokakları ıssız oluyordu.Ama kadın hiç korkmadan yoluna bakmaya devam etti.Yirmi dakika sonrasında hastaneye gelmişti. Çıktı, kahvaltısını yaptı ve daha sonra
hastalarıyla ilgilendi.Yenidoğan yoğun hastalarıyla bakımda çalışıyordu.İşinden ve iş yerinden memnundu,seviyordu.
Akşam saat dört olmuştu çıkmak için hazırlanıyordu.Hastalarını iş arkadaşına teslim etti,giyindi ve hastaneden çıktı.Evine doğru yürüyordu evlerinin oraya yakın olan camide kalabalık vardı.Ne olduğunu
merak etmiyordu müziğinin sesini son sese getirdi ve yürümeye devam etti.Karşıdan karşıya geçmesi gerekti ama caddede öyle çok araba vardı ki bir türlü geçmesine izin vermiyorlardı ve hepsi son model lüks arabalardı.Arabaların içinde kim olduğu görünmüyordu.Caddenin sakinleştiğini görünce karşıdan karşıya geçmeye karar verdi.Tam geçiyordu ki kulağında çalan son ses müziğin bitmesiyle birlikte kulağını tırmalayan firen sesini duydu.Olduğu
yerde,elleriyle kulaklarını kapattı ,gözlerini sımsıkı yumdu ve öylece kala kaldı.Hareket edemiyordu,olduğu yere adeta
mühürlenmiş gibiydi sanki.Gözünü açtığında siyah takım elbisesiyle adeta vücudunu sergileyen ve büyük ihtamelle ağlaması sonucu oluşan kırmızı gözleriyle ona endişeli bakan bir adam gördü.Kadın gözlerini açtığında gözünden bir damla yaş
süzüldü ve 'İyiyim' diyerek adama cevap verdi.Adam koca bir oh çekti ve kadına bağırmaya başladı,"Sen caddenin ortasında durmuş ne yapıyorsun? Ölmek mi istiyorsu lan sen.Görmüyür musun caddenin ne kadar kalabalık olduğunu.Dikkat etsene senin yüzünden toplantıya geç kaldım.Çekil git şu yoldan." dedi ve kadını kaldırımın oraya doğru itti.Tabi kadın bu lafların altında kalmak istemedi ve adama bağırmaya başladı,
"Sen kim olduğunu sanıyorsun pislik herif.Ben karşıdan karşıya geçerken arabalar duruyordu.Gözün kör
müydüde görmedin beni?".Adam bir an şaşırdı ilk defa bir kadın ona böylesi cesaretle karşılık vermişti.Genelde kendisine karşılık veren kadınları farklı şekilde benzetiyordu bu yüzdende kadınlar susuyor ve karşılık vermiyordu
ya da kadınlar onunla tek bir gece geçirmek için susuyor ve onu tavlamaya çalışıyordu ama bu kadın onlardan farklıydı.Beni tanımıyordur diye düşünerek adam şu cevabı verdi; "Bana bak,seninle uğraşacak
vaktim yok seni fena benzetmeyi bilirdim ama şuan daha önemli işlerim var.O müziğin sesini biraz kıssaydın ne kadar korna çaldığımı algılayabilirdin.Şimdi o çeneni kapa ve yoluna devam et."
Kadın kornayı duymadığı için önce biraz mahçup oldu tam özür dileyecekken adamın arabasına giderken kadına küfür ettiğini duydu ve arabasına binen adama "seni pis küfürbaz,egoist,kendini beğenmiş,kibirli pislik."
diye karşılık verdi.Caddede herkes onları izliyordu hepside siyah takım elbise giymiş iri yarı adamlardı.Kadın bu sözleri sıraladıktan sonra tam gitmek için hazırlandı ki o sırada silahlarını hızla çıkaran adamları gördü ve olduğu yerde kaldı.Adam kadında ki bu cesarete hayran kalmıştı.İlk defa böylesine cesaret isteyen cümleler kuran bir kadın görmüştü.Daha önce de karşılaşmıştı ama bu çok fazlaydı
adam yavaşca döndü ve kadında o sırada döndü,göz göze geldiler.Adam bir müddet kadına bakarak düşündü ve adamlarına silahlarını indirmeleri için el işareti yaptı.Yavaşca kadına doğru yürümeye devam etti.Bu sıradada elini beline attı ve kadın o sırada adamın belindeki silahı gördü.Kadın korkmuştu,adam kadına
doğru yavaş adımlarla yürüyordu ve adam "Sende ki bu cesaret ne küçük hanım " dedi ve kadın hızla arkasını dönüp sanki adamı hiç duymamış gibi yürümeye devam etti.Adam bu harekatini görünce daha da sinirlendi ve arabasına binip kadını takip etmeye başladı.Kadın takip edildiğini görünce koktu hemde çok kokrtu ama
korktuğunu belli etmemeliydi.Hiç birşey olmamış gibi yürüyordu kulaklığını takdı müziğinin sesini son ses açtı ve yalnızca yürüdü.Adam ise camını açmış kadını izleyerek arabayı yavaş şekilde sürüyordu.Kadının saçları,gözleri,
yürüyüşü diğer kadınlar gibi değildi.Kadın sıradandı hemde çok sıradandı ama onda adamı etkileyen birşey vardı.Adam hiç tanımadığı üstelik sıradan olan bu kadından nasıl olurda etkilenmişti,anlam veremiyordu.Kadındaki cesaretmiydi onu etkileyen yoksa bu güçlü bir o kadarda bıkkın duruş mu? bu sorularla kadını takip etmeye devam ederken kadını izliyordu.Hiç gözünü kırpmadan sadece kadını izliyordu. Kadın ise kendi içerisinde adama hakaretler savuruyor,onu takip ettiği için ona ders vermek istiyordu.Yavaşca çantasını açtı çakısını çıkardı ve arabaya doğru hızla koşarak çakıyı tekere geçirdi ve kahkaha atarak koşmaya başladı.Adam kadını izleyebimek için çok yavaş gidiyordu bu yüzden kadının işi çok kolay olmuştu.Adam ne olduğunu bile anlamadan kadın
ortadan kaybolmuştu bile.Adam hızla arabadan indi patlayan tekeri görünce bir kaç küfür savurdu ve kendi içinden kadına bunu ödetmesi gerektiği hakkında bir not söyledi ve adamlarını aradı.Kadın ise intikamının zevkini yaşıyordu.kahkahalarla evine girdi ve içinden "asıl sen kiminle uğraştığını bilmiyorsun kibirli " diye adama bi söyleşide bulundu.Bugün çok yorulduğunun farkına vardı
kısa bir duş aldı ve televizyonunun karşısına geçti.Sıradan bir akşamdı yemek yedi yelevizyon izledi sosyal medya hesaplarını kontrol etti ve sabah erken kalkacağı için on gibi yatağına geçmek için ayaklandı.Çok uzun sürmeden uykuya daldı.
Adam çok kızmıştı ama bir o kadarda kadının hareketleri adamın yüzünü gülümsetiyordu.Cesaret,işte kadında fazlasıyla bulunan şey...Adamı fazlasıyla etkilemişti.Adını bile bilmediği bir kadın onun yüzünde tebessüm oluşturuyordu. Anlam veremiyordu,ne yapacağını
bilmiyordu.Bu duygular ona çok anlamsız geliyordu ama bir o kadarda o kadını görmek istiyordu onu daha fazla tanımak istiyordu.Aslında kalbi görmek istiyordu ama mantığı sıradan,anlamsız bir şey olduğunu söylüyordu.Mantığını kullanmak istiyordu ama bu seferde mutsuz olucağını düşünüyordu.Kendi kendine sormaya başladı "Neden görmek istiyorum?". Cevabını bilmediği bir soruydu .
O da bilmiyordu nedenini.Sadece görmek,tanımak istiyordu.Adam kadının tam aksine ailesinin sözünden çıkmayan bir insandı.Babası ülkenin ileri gelen iş adamlarındandı ve gizliden gizliye yasa dışı işler yapan bir mafyaydı.Bu yüzdende babasının sözünden çıkamıyordu
Annesi ise babasının geçmişte sekreteriydi öylece tanışıp evlenmişlerdi.Bir tanede kız kardeşi vardı.Yirmi sekiz yaşındaydı ve hemşireydi. Başka bir şehirde babasının almış olduğu bir hastanesi vardı.Adam ise ailesiyle aynı şehirde aynı evde yaşıyordu. Babasıyla işlerini ortak yürütüyorlardı. İşlerin şirket kısmı ile adam ilgileniyordu. Babası ise yasa dışı işlere bakıyordu genelde.Geçen gece büyükbabasını kaybetmişti.Çok severdi büyükbabasını. Kalp krizi geçirmişti ve bugün kadını gördüğü bölgedeki hastanede tedavi görüyordu.Tam o saatte büyükbabasının cenazesini almıştı ve gitmesi gereken bir toplantısı vardı.Ama adam kadın yüzünden toplantıya yetişememiş cenazeyede
tekeri patladığı için son anda katılabilmişti.Hayatında daha önce hiç böyle birşey yaşamayan adam kadın yüzünden bütün ilklerini yaşamıştı.Adam o kadını bulmak istiyordu hemde çok istiyordu,ondan intikam almak istiyordu bunun düşüncesiyle çok geçmeden adamda
uykuya daldı.

SONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin