YouStoleMyHeart-Mr_Swagger17
Chapter 2 – The Unexpected Meeting
Point of View
NICOLE RIVERA’S POV
“POGI YUNG SNATCHER?, My Gosh bakit hindi mo naman sinabi agad?, sana ako na mismo ang humabol sa kanya!”
“Oo nga bakit hindi nalang si John ang pinahabol nyo sayang lang ang haba ng biyas nyan”
“Sigurado taob dyan Yung snatcher, yah tigidig-digidig-digidig Yah” sabi ni Christian habang umaarte na parang kabayo
“Tigil tigilan nyo nga ako, at hoy ikaw anong tawag mo sakin how dare you!”
“Tama na nga iyan tara gutom na ako, best samahan mo ako punta tayo ng Ice Cream Shop”
“Nanaman??” they said it in Chorus
“Ehem” Hinawakan ako ni Kim sa balikat at sabay dikit ng bibig nya sa tenga ko “Teka Best, ano bang tyan Meron ka hu? Magsabi ka nga sakin ng totoo BUN……”
“Ano ba,tigil tigil nyo nga ang pagiisip ng ganyan” Pagkatapos kong sabihin Iyon nagpalakpakan itong mga kaibigan, tsk iba na talaga mga tao ngayon…
“HAHAHHAHAHA”
“Sige tara na nga bhe” Sabay gulo ni Troy sa Buhok ko
After naming Kumain sa Ice Cream Shop Pinili ng barkada na umuwi na pero ako nagstay muna ako sa Park ewan ko ba simula nung nawala sakin yung hanky nagkaganto na ako. Iyon kasi yung kaisa isang bagay bigay sakin ni Kio. Ahm actually hindi naman talga yun binigay sakin ni Kio
Yes, maybe obsessed ako sa kanya lahat naman tayo may obsessions eh it just so happen na kay Kio ako naoobsess ang pathetic ko no?
Mararamdaman nyo din ito kapag nagkagusto na kayo..
Yun na yung dahilan kung bakit ako nagkakaganto ngayon.
Nagsimula na ako nun maglakad pauwi ng bahay ng may mabangga akong matanda.
“Ah sorry po lola, pasensya nap o tlaga kayo hindi ko sinasadya” agad ko naming pinulot yung mga dala ni lola na nahulog sa lupa
“naku ok lang ako apo hindi naman ako nasaktan eh”
“pasensya na po talaga, ingat po kayo” saktong pag tayo ko may nakita akong grupo ng kalalakihan at sigurado ako nandun yung lalaking humamablot ng bag ko kaya agad ko silang sinundan
May isang lalaking humarap sakin “Miss may Problema ba?”
“Ah eh k-kasi p-po gusto ko lang po syang makausap” habang nakaturo ako dun sa lalaking humablot nung bag ko nung isang araw
Pero bago paman ako magsalita ulit naitulak na ako nung isang lalaki at iyun nagtakbuhan na ila
Change of Point of View
LAURENCE JACOBS’S POV
“Pano ako nakilala nung babaeng iyon, sa sobrang bilis ng pangyayare p-paano, b-bakit nya ako nakilala? Nakakasigurado naman ako na hindi ako lumingon sa kanya pero bakit???”
“Eto na nga ba sinasabi ko sayo pare eh, masyado kang naging kampante tingnan mo nga iyang ginawa mo pati kami idadamay mo sa katangahan mo. Sa dinami rami ng studyante sa skwelahang iyon hindi mob a naisip nab aka may maka kilala sayo?” Sa sobrang galit ko hindi ko na naiwasang makapanakit, at eto nasapak ko sa muka nitong gag*ng to
