Me and My Bestfriend's Guy

Chapter 5

"Sinusundan mo ba ako?" 

geeeeez badtrip talaga tong damuhong jeydon na to! di ko alam pero kanina pako na aalibadbaran sa prisensya niya 

kanina pagkatapos ng klase dumiretso ako sa library sumunod siya mga ilang oras naman ay dumaan ako sa cafeteria kase gutom na gutom nako nandun padin si jaydon

At ngayon nga andito ako sa gym pinagmamasdan and mga ibang estudyante may nag babasketball , volleyball 

may mga sumasayaw at iba pa 

Habang ako naman ay nandito aa sulok habang nakasaksak sa magkabilang tenga ko ang earphones na kanina ay nananahimik ako pero nabubwisit nako ngayon dahil sa katabi ko!

"Nope" wow! as in wow ano to? coincidence? ang cool naman argh >_<

"Sinungaling, Ano to? Destiny!" sigaw ko sa kanya kahit na magkatabi lang kame.

"Who knows" sabay smirk niya pa woooh kapal ng mukha may tiwala ako sa destiny pero sa kanya wala!

"Whatever" sabe ko nalang sabay irap bahala nga siya sa buhay niya wala akong matinong sagot na matatanggap sa damuhong yan!

Minsan naiisip ko ano kayang mali saken? masyadong masalimuot ang nakaraan ko.

Maybe may mga plano saken si God! Pero di padin maalis saken ang matanong ang sarili ko kung saan part ako nagkamali! Nawalan ako ng mga magulang sobrang lungkot ko noon hindi ko alam kung ano pang gagawin ko sa mundo hangat sa dumating si jaydon sa buhay ko tinuruan niya ako ulet paano ngumiti ng tunay , humalakhak , nilagay niya rin ako sa sitwasyong prinsesa niya ako at prinsipe ko siya,

i feel home beside him that time, at ang ang huling tinuro niya saken sa mahabahabang panahong tinuro niya saken ay ang magmahal , magmahal ng totoo nasa lugar ako ng puno ng pagmamahal kasama siya ng sa isang iglap hindi ko akalaing di pa pala tapos ang pagtuturo niya saken dahil sa mga panahong yon labis akong nasaktan sobra akala ko buhay na ulit ako akala ko sobra na akong nasaktan ng nawala ang mga magulang ko pero hindi pa pala kase etong lalaking to,Ay tinuruan din akong masaktan ng sobra sobra, panandalian lang pala ang lahat na sa simula lang pala ang saya sa huli ako! ako padin ang kawawa na sa kwento ng buhay ko maaring iniisp ng ibang ako ang bida pero sa sariling kwentong alam ko matagal ng tapos ang storya dahil pakiramdam ko matagal ng patay ang puso ko :(

Sa mga naiisip ko nagbabadya nanamang bumuhos ang mga luha ko

at ayokong makita ni jaydon na mahina ako kaya aalis nalang ako.

Inayos ko na ang mga gamit ko tumayo nako mula sa kinauupuan ko ng bigla siyang nagsalita.

"I miss you nik" bahagya akong napahito sa paglalakad ramdam ko yung sesiridad sa mga salitang binitawan niya.

Pinagpatuloy ko ang na ang paglalakad ko

"I--m sorry i--still love you" napapaos niyang banggit habang nakatalikod padin ako sa kanya. Naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko pero 

AYOKO NA! TAMA NA ANG SOBRANG SAKIT NG NAKARAAN KO! 

Di ko na kakayanin kung masasaktan pako ulit

hindi pako handa, hindi ko pa kayang mahalin ka patawad .....

---------------------------

Enjoy! :)