Grief

5K 200 12
                                    

"you're going to somewhere i guess?."
"tsong, can you come with me?" Glaiza asked Chynna
"where?" ~ chynna
"I want to visit mom and dad.."
"sure. i missed them too. oh, prepare yourself coz i will tell to tito and tita about last night. hahaha..." Chynna laughed and ran out of the room.
"Chynna, its not time for kidding.! you always teasing me!" Glaiza shouted
"haha sorry tsong, peace.." Chynna smiled and raised her two finger as a sign of peace.

after 20 minutes they arrived at Loyola Memorial Park in Marikina.

Chynna: "hi tito.. hi tita..how are you?"
as they put the flowers and sat between the two graves.

Glaiza: hi mom,dad.. how are you? i know you are watching us from heaven. if you are asking about me, dont worry im good, kaya lang medyo malungkot. maybe if theres nothing happened to you masaya tayo ngayon." she smiled but her tears flowing down on her cheek.
" pero ganun talaga ang buhay, thankful din ako kahit wala kayo sa tabi ko nagiging matatag pa rin ako." sabay lingon kay Chynna "kasi nandito si Chynna na nagpapalakas ng loob ko.minsan gusto ko nang sumuko mabuti na lang at nandito siya lagi sa tabi ko. kahit makulit (she chuckled while crying) pero pinaparamdam niya pa rin sa akin na mahalaga ang buhay."
Chynna leaned her head on her shoulder to comfort her.

"Dad,do you remember the time when mom feels deppressed?" she added "then you told her that life is worthless if you are so sad. try to be happy despite the problems because life is only borrowed from above." she said and cried like a river. "i've tried to be happy, i've tried to forget all the bitterness that passed through my life, but i have repeatedly hurt. di ko alam kung kakayanin ko pa 'to.

"sssshhh" chynna hushed her and hugged "tsong, tama na there's still hope to be happy. subukan mong kalimutan ang nakaraan at mag focus ka for your future. nandito lang ako."

"i dont know Chynn,"

ilang minutes na ring silang nakaupo sa puntod ng knyang parents.

"i think we need to say goodye na kina tito and tita. i will have an appointment this afternoon."

pagkatapos magpaalam sa puntod ng mga magulang, hinatid na lang ni Chynna si Glaiza sa kanyang condo but before she leaves sinigurado niyang ok na si Glaiza saka ito nagpaalam umalis.

nasa veranda siya ngayon ng kanyang condo tahimik at tumutulo ang luhang tinititigan ang isang box na may lamang mga alaala ng kahapon.

flasback

"babe, close your eyes i have surprise for you.." Solenn said with excitement

"ok what is it?" then Glaiza followed

after she closed her eyes solenn knelt down and pulled out a mini box from her pocket

"open your eyes now." ~ Solenn

pagbukas ng mga mata ni Glaiza speachless ito sa nakita

"happy second anniversary... do you like it.? Glaiza nodded and still speachless as she cries in happiness

then Solenn stood up and put on a saudi gold with diamonds and black onyx stone ring on Glaiza's finger "i love you" Solenn said and hugged her.

"i love you too babe..oh my god! is this real or am I dreaming?" Glaiza said in disbelief

"ofcourse its real. because i love you, i love you, i love you till the day i die. happy anniversary babe.."

"happy anniversary too babe.. and i love you more.." Glaiza said and kissed her girlfriend passionately.

end of flasback

"bakit kahit anong pilit kong kalimutan ka lagi ka pa ring bumabalik sa isipan ko? lagi kong naaalala ang mga panahon na masaya tayo, paano ako makakalimot kung lahat na lang ng mga nakaraan natin bumabalik? oo mahal pa rin kita pero hindi na ako aasa na babalik ka pa, at kung magkita man tayo siguro tanggapin na lang ang katotohanan, masakit pero kailangan kong gawin. i'll try to be strong."

pinahid niya ang mga luhang kanina pa nagsibagsakan at pagkatapos maisarado ang box pumasok siya ng kwarto at itinago ulit.

naupo saglit at nagiisip kung ano and dapat gawin.

"i have to do something today di yung tapusin ang araw not having done." dali dali siyang nag ayos ng sarili at lumabas ng condo.

*_*_*_*_*

Rhian did nothing but cry and cry all day. sinamahan din siya ni Bianca sa kanyang unit para damayan nasa kwarto lang sila at ayaw lumabas ni Rhian. umiiyak habang tinatakpan ng unan ang mukha.

"bestie, tama na yan.. wala kang magagawa diyan sa iyak mo.."

"please bestie i want to be alone.." she broke down and cry like a river

"no, i can not leave you like this." ~ Bianca

"i dont want to see and talk to her anymore"

maya maya may narinig silang tunog ng doorbell. di na lumabas si Bianca dahil inaasahan din nila si Sheenna ang nasa labas dahil rason nilang may sakit si Rhian kaya ito bumaba para bumili ng gamot. after a while, they heard some steps inside the room.

"why did you ta--"

paglingon ni Bianca nagulat siya nang makita si Glaiza at dahan dahang papalapit sa kanila di rin ito nakita ni Rhian dahil nakatakip pa rin ang unan sa mukha.

"Glaiza.?" Bianca asked in Panic

pagkarinig ni Rhian ng pangalan ni Glaiza agad itong tinanggal ang kanina pang nakatakip na unan sa mukha saka naupo at galit na tiningnan si Glaiza.

"WHAT ARE YOU DOING HERE?!" Rhian asked angrily

bago nagsalita si Glaiza nagsusumamong tumingin muna ito kay Bianca as per saying (can we talk in private please) na agad namang na-gets ni Bianca at saka tumayo

"ahmm.. bestie, i'll just check sheenna kung nanjan na siya ha?" palusot nito saka lumabas

lumapit si Glaiza at naupo sa edge ng bed on Rhian's side.

"Rhian im here to ask an apologize." she calmly said

"i dont wanna see you anymore.. so leave." she said softly and serious

"Rhian please, ayaw kung dagdagan pa ang problema ko. kaya nandito ako ngayon para ayusin 'to."

"i cant accept your apologize.so, bago pa kita makaladkad palabas, umalis ka na!" she's trembling in anger

"no, i won't leave here hanggat di mo ako napapatawad." she stubborned

tumayo si Rhian at lumapit patungo ng door ng kanyang kwarto. after she opened the door tumayo ito sa gilid at nilingon si Glaiza.

"now, you may leave." she said in serious face without looking her.

glaiza stood up at tumayo lang ito sa harapan ni Rhian habang tumutulo ang luha

"i said leave! now! what are you waiting for?!" Rhian shouted

imbis na umalis, she bent down her knees at tuluyan nang lumuhod then she holds both of Rhian's hands and begging.

"forgive me Rhian please.." todo na ang iyak at mahigpit na hinawakan si Rhian sa mga kamay.

walang nang nagawa si Rhian kundi ang tingnan si Glaiza habang todo agos din ng luha sa mga mata.

"please forgive me.. forgive me..i will do anything mapatawad mo lang ako." nanginginig na ang boses at todo ang hikbi iyak na nagmamakaawa. "sabihin mo lang ano gusto kong gawin mapatawad mo lang ako, wag mo lang ako paalisin please... "

di na rin nakatiis si Rhian kaya she pulled up Glaiza hanggang sa magpantay sila at agad niya itong niyakap ng mahigpit.

.

.

.

.

.

.

goodnight na muna guys.. antok na kasi.. anyways, thanks for reading, voting and comments.. enjoy.. :) di


I'm Officially Missing You (completed) RaStro StoryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon