My Obsessed Possessive Husband

Chapter 26

Asawa ko po nasa multimediaaaaaa~~~ Christian Yñigo Park ♥

****

Audrey's PoV

Sunday na. Ang bilis lang ng oras.

And as always, mag isa lang ako ngayon sa bahay. I'm currently thinking kung ano ang lulutuin ko.

I don't really know kasi kung ano ang kakainin ko ngayon. I want sweet/ sour/ spicy... that is.. not really often.

I don't really know. Abnormal na ata ako.

Lumabas na lang kaya ako? Siguro nga lalabas na lang ako. Baka makahanap pa ako ng solusyon sa problema ko.

Habang nagbibihis ako, iniisip ko si Lay. Iniisip ko kung ayos lang ba siya, nakakakain ba siya sa tamang oras. I can't stop thinking about him.

Anyway, lumabas na ako ng bahay namin. Wala yung driver ( buti na lang ) kaya commute na lang muna ako, taxi.

Nung lumabas ako ng bahay, may nakita ako sa katapat naming bahay.

May black car sa tapat. And I think ngayon ko lang yan nakita dito.

Maybe.. may bisita lang yung kapitbahay namin kaya ganyan.

Well, maglalakad muna ako para lumabas ng subdivision at makakuha na rin ng taxi.

*****

Someone's PoV

"Sir, lumabas po siya ng bahay nila." sabi ng tauhan ko.

Kasalukuyan kami ngayong nasa tapat ng bahay ng mahal ko. We're here in my car para siyempre hindi niya kami makita.

Nandito kami dahil.. wala lang. Gusto ko lang siyang makita. Nothing's wrong with that, right?

"Sundan mo siya." I ordered.

Nakita namin siyang sumakay ng taxi. I think I already know kung saan siya pupunta.

And I'm right. After some minutes na pag sunod sa kanya, we came here.

Nandito kami ngayon sa isang kilalang mall.

And I think it's time na lumabas ako at sundan siya.

"Just wait here, okay."

I think, watching her or better be with her all day long is not bad at all.

*****

Denice's PoV Time Check: 3:30 p. m

Hay... kabagot naman. Ano ba pwedeng gawin ngayon?

Ay oo nga pala! May assignment kami.. pero hindi ko gets kung paano ko iyon gagawin. ㅠ.ㅠ Pasensya na ha, minsan kasi hindi ako nakikinig sa prof namin. Haha.

Ah alam ko na! Papaturo na lang ako kay kuya.

Kinuha ko ang notebook ko at bumaba para tawagin si kuya. Nasa kwarto lang kasi ako kanina, nakahilata.

"Kuya! Kuya!" Tawag ako ng tawag pero walang sumasagot.

Nasaan kaya iyon?

"Mom, nakita niyo po ba si kuya?" Tanong ko sa maganda kong nanay.

"Umalis siya kanina dala yung kotse niya."

"Ah thank you mom. Pero mom, pwede niyo po ba akong tulungan gawin yung assignment ko?"

"Sorry hija, marami akong tinatapos kaya pasensya na at hindi kita matutulungan."

"Ay ganun po ba? Sige po."