Günlerden pazartesi ve ben uyanmamakta ısrarcıyım.Ama ne kadar inatçı olursanız olun annenizin "uyaan,uyaan"kelimelerine tahammül edemiyosunuz.
Bende en sonunda annemin uyan kelimelerine tahammül edemeyerek uyandım.
Üstümü giyip annemin yanına mutfağa gittim.
-Naber anne?
-İyi kızım
-Yardım ediyim mi?
-Yok kızım Allah korusun!!!
-Yaa anne bişey olmaz.Bak peynir tabağını masaya koymamışsın.Dur ben koyuyum.
"ÇAAAAT"
Ben elime tabak alınca böyle oluyo işte.Neyse ben annem görmeden yavaştan yavaştan kaçıyım.
Annemden kaçar bi şekilde evden çıktım.Kankim İrem'in evine doğru gidiyodum ki o da bana doğru geliyodu.Birlikte okula doğru yürümeye başladık.Okula vardığımızda Kuzey ile Selim kavga ediyodu.Ha bu arada Kuzey İrem'in sevgilisi.Selim de artık her ne zıkkımsa tanımıyorum.İrem koşa koşa Kuzey'in yanına gitti.Bende hemen peşinden gittim.Kuzey'in kaşı ve burnu çok fena kanıyodu.Hemen çantamdan bi mendil çıkarıp Kuzey'e uzattım.Uzattım ama Kuzey yerine İrem aldı(romantik sahne yapıcak ya!!!).Kuzey'in kanayan yerlerini nazikçe sildi(ben ne dedim romantik sahne yapıyo işte).Ben her zaman olduğum gibi meraklı bi şekilde neden kavga ettiklerini sordum.Napıyım meraklıyım iştee.
-Kuzey niye kavga ettiniz??
-Boşver Eylem yok bişey.
-Bişey yok mu?Haa anladııım yoktan yere kavga ettiniz yani.(yoktan yere kavga eder mi insan hiç yaa!!)
Amaan işte ne kadar ısrar ettiysem ediyim Kuzey bana hiçbişey anlatmadı.Neyse boşver benim İrem'im var.O bana söyler :)
Tüm o olaylardan sonra sınıfa gitmek zorunda kaldım.Tam kapıyı açtım İrem bana koridordan "Eyleeem"diye bağırdı.Bi yandan İrem'e bakıp bi yandan sınıfa girmeye çalışınca kapı gibi bişeye çarptım(o ne lan yüzüm felç oldu).Önüme baktığımda kas yığınına benzeyen bi çocukla karşılaştım.Utançtan önüme bakmayı kesip başımı önüme eydim.Ama bi dakika yaa o da yolun ortasında durmasaydı.
-Yavaşşş !!
-Ne diyon sen yaa önüne bakmayan sensin.
-Tamam olabilir ben önüme bakmıyo olabilirim.Ama sende yolun ortasında duruyosun!!
Bi dakika yaa bu kim ve benim sınıfımda ne arıyo?? :( Tam laf sokucaktım ki hoca sınıfa girdi.Girdi ama hoca sınıfa girmesine rağmen bu mal çocuk sınıfın ortasında dikilmeye devam ediyodu.Hoca "tanıt kendini"deyip sandalyesine oturdu.
-Adım Cem 18 yaşındayım.Bu kadar.
Hoca Cem'e yanı boş olan bi yere oturmasını söylerken ben Gözde'den dedikodu almaya çalışıyodum.Hoca "Eylemin yanına geç"dediği an adım geçtiği için anlık bi salaklıkla "ne,nolduu"diye sınıfın ortasında bağırdım.Tabi bağırdığım an herkez bana bakıp gülmeye başladı.Yine her zaman ki gibi rezil olmuştum :( Cem bana doğru yürümeye başlayınca korkmaya başladım.Kas yığını gibi çocuk nede olsa.İyice yaklaşmaya başlamıştı ki kalbim yerinden fırlıyacak gibi oldu"tak tak,tak tak,tak tak".
-Kay kenara
-Nee??
-Hoca yanına oturmamı söyledi.
Yanımda mı??Bi sene boyunca mıı?? "İSYAAAAAN"
