Cem'in pis sırıtışlarını bu karanlıkta bile görebiliyodum.
-Ne sırıtıyosun?
-Sen niye az önce bana sarıldın ki?
-Tamamen korkudan bilinçsiz bi davranıştı o bi kere.
-Hmm tamam öyledir.
-Ne?benim seni sevdiğimi falan düşünmüyosun heralde.
Oha ne diyorum ben ya!
-Yoo nerden çıkardın.
-Of ben acıktım
diyip konuyu değiştirdim.
-Sabahı bekle.
-Gerizekâlı sabahı bekliyebilicek durumda olsam niye acıktığımı söyleyim.
-Sence yiyebileceğin bişey var mı?
Ayağa kalktım ve telefonumun flaşını açarak ormanda yiyecek bişeyler aramaya başladım.
-Eylem burda bişey bulamazsın bulsan bile zehirli olur.
-Sanane.Beni düşünmeyi bırak!
-Ben mi seni düşünüyorum?
-Yok!Bişeyler bulsan bile zehirli olur diyen bendim zaten.
-Niye sürekli kavga başlatmaya çalışıyosun
diye bağırdı Cem.
-Ben mi?
-Evet sen!
-Hiçde bile.Ben öyle bişey yapmıyorum!
derken ayağım taşa takıldı ve yuvarlandım.
-İyi misin?
-Çok iyiyim sen nasılsın?Görmüyomusun her tarafım çamur oldu üstelik ayağımı burktum ve çok acıyo.
Cem beni tek kelime edemeden kucağına aldı ve ormanın daha aydınlık bi bölgesine götürüp yavaşça yere indirdi.
-Teşekkürler.
-Önemli değil
dedi ve yanımdan uzaklaşmaya başladı.
-Cem nereye?
-Dal toplayıp ateş yakıcam.Hemen gelirim.
-Tamam
dedim ama hiç de tamam değildi.Korkudan tırnaklarımı kemirmeye başlamıştım bile.
20 dk sonra
Cem halâ gelmemişti.Acaba başına bişeymi geldi derken çalıların oynadığını gördüm.Korkudan bayılmak üzereydim ki çalıların arasından Cem çıktı ve "Bööö"diye bağırdı.
-Korktun mu?
diye sordu Cem.
-Şaka mı yapıyosun.Ben paranoyak bi kızım burda tek başıma kafayı yicektim.Sende korkutunca yedim zaten.
-Bensiz duramıyosun demek.
Ve Cem yine sırıtıyodu.
-Hiçde bile ! hem sen ne ima etmeye çalışıyosun?
-Hiçbişey gelde ateş yakmama yardım et.
-Oraya nasıl gelmemi bekliyosun?
-Unutmuşum sen ayağını burkmuştun dimi.
Bunda sırıtacak ne vardı anlamamıştım.Ayağımı burkmam sırıtılacak bişey değildi.Ama o yine sırıtıyodu.Bir an önce evime dönme düşüncesiyle uyumaya çalıştım.
BİR BUÇUK SAAT SONRA
Bir kurtun ulumasıyla uyandım.Hava halâ karanlıktı.Cem'de bi köşeye kıvranmış yatıyodu.Gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.Ama korktuğumdan bu pek mümkün olmadı.Hava aydınlanana kadar uyuyamadım.Sonra yavaş yavaş gözlerim kapandı.
Sabah uyandığımda gözlerimi açtığımda gördüğüm ilk şey Cem'in suratıydı.Dibimde yatıyodu ve deri ceketin yarısını o örtüyodu.Hemen kalktım ve :
-Hey,uyansana !
-Ne,noluyo ya?
-Elinin körü oluyo,dibimde ne işin var?
-Gece çok üşüdüm.Deri ceket için geldim.
Karnım çok fena gurulduyodu ve karnımın guruldadığını duyan Cem gülmeye başladı.
-Ne gülüyosun ya!Hiç karnı guruldayan insan görmedin mi?
-Gördüm de hiç senin ki kadar ses çıkaranı görmedim :D
deyip yeniden kahkahalar atmaya başladı.Napıyım yani iki gündür yemek yemiyorum ve çok açım.
-Uff gülmeyi bırakta burdan nasıl çıkıcaz sen onu söyle.
-Geze geze bulucaz artık napalım.
-Muhteşem bi fikir nasıl daha önce düşünemediysem.Cem ne saçmalıyosun iyice kaybolucaz.
-Daha iyi bi fikrin var mı?
-Yok !
-İyi o zaman yola koyulalım.
Zorda olsa ayağa kalkmayı başardım ve yürümeye başladık.Biraz yürüdükten sonra Cem'e yorulduğumu ve biraz dinlenmem gerektiğini söyledim ama "duramayız"deyip beni kucağına aldı.Biraz daha yürüdükten sonra bi yol bulduk ve Cem beni kucağından indirdi.Birlikte otostop çekmeye başladık.Ama gelen giden yoktu.Kaldık burda iyi mi?
ARKADAŞLAR BEĞENDİYSENİZ VOTELEMEYİ UNUTMAYIN :D :D :D
