DREAMBOY KO SI BADBOY [COMPLETED]

totoo

Claire's POV
alam kong mali tong gagawin ko at di ko alam ang pwedeng mangyari pero siguro ito narin yung pinakamagandang way para matakasan ang malagim na nangyari sakin...

Oo naalala ko naman siya actually di ko naman talaga nakalimutan. Oa ko naman kung may pa amnesia amnesia pa kong nalalaman diba. pero seryoso tama nga kaya tong gagawin ko?

And aside from that ngayon na ang uwi namin. Namiss ko ang pinas. Hirap maka adjust dito sa states.

Fast forward...

Dito na kami sa kotse, sabi ni mom hahatid lang daw nila ako sa bahay. Noong una nga ayaw ko kaso ayaw pumayag sabi niya pag nagpasaway pa raw ako pauuwiin niya ko. :((( ayoko naman nun. :'//
Kaya eto, on the way na,kami.

"Mom dito nalang, sige na.."
"Aren't you going to invite us to your so called home?"
"Mom, akala ko ba may bussiness trip pa kayo? Sige na I can handle it."
"You know what baby you've changed. but again, I can't blame you. Well if your that excited we'll go. Take care. Remember were always here. Got it?"
"Ya yah. I got mom, bye. :)"

at yun umalis na sila hirap man na itaboy sila. Wala eh, malaki na naman ako kaya ko na to atleast nandyan parin sila diba. Anyways back to may bussiness, mission amnesia girl nanaman ang peg ko.
Paano ko kaya siya haharapin??

******************************
Author:short lang tong update ko pero atleast readers my idea na kayo sa anong nangyayari sa ating bidang si claire. Haha. :)))