G.I.A. (Greek Fanfiction)

Part 1

Nikol's POV

"Τα πήρες ολα;"
"Σου ειπα ναι μαμά"
"Μόλις φτάσεις παρε με, μην το ξεχάσεις!"
"Ενταξει μαμά!"
Της ειπα και την αγκάλιασα σφιχτά και κατευθυνθηκα προς το Range Rover μου. Μπηκα στη θέση του οδηγού, εβαλα ζώνη και πηρα μια βαθιά ανάσα...
"Ώστε αυτο ειναι" σκέφτηκα
"Αρχίζω"
[...]

Μετα απο ώρες οδήγησης έφτασα στον προορισμό μου.
"Εδω είμαστε" ειπα μ'ενα χαμόγελο ως τα αυτιά και κοίταξα εξω απ'το παράθυρο έχοντας μπροστα μου οτι ονειρευόμουν απο τα 10 μου.

Πάρκαρα κάπου κοντα στην κεντρική είσοδο της σχολής για να παρω το προγραμμα των αυριανών μαθημάτων και την κάρτα μαθητή της σχολής (όλοι οι μαθητές της G.I.A. έπαιρναν μια τέτοια κάρτα που λέγεται 'κάρτα μαθητή' και ουσιαστικά ειναι κατι σαν ταυτότητα που χρησιμοποιείται μονο μεσα στη σχολή για διάφορους λόγους)
Η γραμματέας ηταν πολυ γλυκιά και νεα, θα μπορούσε κανεις να την περάσει για μαθήτρια. Πηρα το προγραμμα και την κάρτα μου και κατευθύνθηκα παλι προς το αυτοκίνητο μου. Έπρεπε να παω στο διαμέρισμα που αγόρασα για να ξεπακεταρω το οποίο απέχει 10' απο τη σχολη κατι που θα βοηθήσει πολυ.
[...]

Μπαίνοντας μεσα στο διαμέρισμα μου συνειδητοποίησα οτι η πόρτα ηταν ανοιχτή πριν την ανοίξω και άκουσα καποιον να μιλάει απο μεσα. Ποιος ειναι και τι γυρεύει στο διαμέρισμα μου; Πολλα ερωτήματα και καλα καλα δεν έφτασα...
Μπηκα μεσα με δυνατά βήματα ετσι ώστε ο "μυστηριώδης άγνωστος που δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στο διαμέρισμα μου μα παρόλα αυτα ειναι μεσα" να γυρίσει προς το μέρος μου.
Πηγα να τον ρωτησω γιατι βρίσκεται εδω μα εγινε καπνός που δεν πρόλαβα καν να δω το πρόσωπο του. Κατευθύνθηκα προς το μέρος που στέκοταν πριν και ειδα πως ειχε πέσει κατι. Το έπιασα στα χέρια μου, ηταν μια κάρτα σχολής όπως ακριβώς αυτή που πηρα πριν απο λιγο. Την γύρισα απο την αλλη και χάζεψα λιγο το πρόσωπο της μικροσκοπικής φωτογραφίας. Απο κάτω έγραφε ενα όνομα. Zayn, Zayn Malik.
[...]

Πφφ, πολυ σκόνη, ολο καθαρίζω και παντού βρίσκω σκόνη...
Τα χέρια μου ειναι λες και τα' χεις βουτήξει σε πάγο της Ανταρκτικής και αν τα πιάσεις εκτος το οτι ειναι κρύα ειναι κι κόκκινα απο την κόπωση.
Καλυτερα να παω να ανοίξω το καλοριφέρ για να ζεσταθω και εγω και το διαμέρισμα γιατι σε λίγα λεπτά με βλεπω παγωκολωνα!!

Εδω και 5' ψάχνω να βρω που στο καλο ανάβει.. Αα δοξασι να το, με βασανίζει εδω και 5'!!
Αφού τα άνοιξα πηγα προς την τζαμαρία του διαμερίσματος μου για να ανοίξω τις κουρτίνες, τοσο ωραια θέα και δεν πρόλαβα να την δω...
Την ανοίγω με ανυπομονησία για την θέα! Την κοιτώ εδώ και κάμποση ωρα και εχω πορωθει. Βλεπω το Central Park και τα φώτα ολόκληρης της πόλης...

"Το όνειρο" μου σκέφτηκα και εκει που πηγα να κλείσω την κουρτίνα εντόπισα κατι περίεργο...
Ενα Mercedes χρώματος ασημί με φιμέ τζάμια ειναι παρκαρισμένο μπροστα την είσοδο της πολυκατοικίας μου με ανοιχτό το 'αλαρμ'...
Επειδη ειμαι παράξενη και αν δεν παω θα σκάσω.. Άρπαξα τα κλειδιά μου μαζι με ενα σπρέι πιπεριού και κατευθύνθηκα προς την πόρτα...

Το πρώτο κεφάλαιο της ιστορίας μας.. Ελπίζουμε να σας αρεσει😇 Επισης Γιαννα χρόνια 100❣🤓
-Ν.Σ.