Benim

322 12 14
                                    

Eger okuyorsaniz lutfen oy verin ve yorum yapin bunlar onemli seyler ve lutfen devamini okuyun biliyorum basi belki sizin icin sıkıcı olabilir ama hicbir sey gorundugu gibi degildir ama lutfen devamini okuyun

Günler gecti bile bir bakmisim pazarın bulutlu gününe gözlerimi anlamlı bakıslar attım cünkü; bu hic adil degildi cocukluk dostumu benden alıp giden günleri sadece kadere baglamak sacmaydi . Burak acaba beni unutmusmudur , bence unutmamistir, cünkü; kim unutabilir ki kendisi icin cok fedakarlık yapmis bir insanı. Ve yine umutsuzca seviniyorum cünkü; 3 gün sonra onun dogum günüydu aklimdan onunla birlikte kutladıgımız dogum günü hafızamda duygusal bir sekilde yerlesti derken asagidan annemin bana seslenmesiyle hayallerim bir toz torbası gibi dagıldı ve annemin bana seslenme sebebi yola cikıyor olmamiz dı yine Mugladayiz ama hic gormedigim bir ilcesine tasiniyoruz yubbi yine yeni arkadaslik tam benlikti pazar akasimi saat 7. 30 da yola ciktik annem yolun bir saat kadar sürecegini soyledi ve bunu soylerken her zaman ki gibi "gözüm "demeyi unutmadi cunku ; ismim Gözde oldugu icin bana hep o sözle seslenirdi yolları hic sevmezdim ama gezmeyi de cok severdim bunun icin arka koltuga gecer ya uyurdum ya da bir seyler yerdim bu seferde kulakligi takip son ses muzik dinlemeye basladim sarki ise bir kore sarkisiydi . Bunu dinlerken agzimdan sarkinin kelimeleri dökülüyordu

Dosttan SevgiliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin