We're Not Ready (Harry Styles FanFiction)

2.Bölüm

Ne yani Lux'la seni evde öylece bırakıp gitti mi? "

Gri eski dolabımın içinden biyoloji kitabımı ve haftalardır okuyup biteremediğim Hush Hush serisinin son kitabını elime alıp dolabı sertçe kapamıştım.

" Emily! Biraz daha sessiz olur musun acaba? "

Emily sarı saçlarını arkaya attıktan sonra başını aşağı yukarı sallayıp beni onaylamıştı. Ikimizde hazırlık okumak zorunda kaldığımız için bu sene son sınıfa geçebilmiştik. Adımlarımızı dersliklerin bulunduğu koridora yönlendirdiğimiz zaman Em kendi dersliğine girmeden önce kulağıma fısıldamış ve ardından sınıfa girmişti. Ne dediğini merak ettiniz öyle değil mi? Eğer Harryle karşılaşırsa ona sıkı bir tekme atacağını söylemişti. Neresine olduğunu çok iyi anlamışsınızdır. Yüzümdeki salak sırıtıştan kurtulup arka sıralardan birine kendimi bırakmıştım. Ne yapabilirim ki bu dersi sevmiyorum.

------------------------------

"Alexis uyanma vakti geldi. Alexis...Alexis!"

Gözlerim açılmamak için benimle büyük bir tartışma yaşasa da sonunda kazanan ben olmuştum. Etrafa salak salak olan o yeni uyanmış bakışlarını atarken Emily kolumdan tutup beni bahçeye sürüklemeye başlamıştı.

"Hey Em insanlar bu şekilde uyandırmamalı. Hem beni nereye götürüyorsun sen!?"

"Alexis çok konuşuyorsun."

Ağzıma fermuar çekiyormuş gibi yapmamın ardından beni spor salonun önündeki mantar panonun önünde durdurmuştu.

" Balo Duyurusu için mi beni uykumdan uyandırdın Emily!"

"Sen iyice okuduğundan emin misin Alex?"

Gözlerimi Önemli ! Balo Duyurusu kağıdana tekrar döndürdüğüm zaman kocaman harflerle yazılmış olan One Direction'ı görmem bir olmuştu. Gerçekten mi? Dalga geçiyor olmalısınız!

"Sevgili One Direction için para bulabiliyorlar ama yeni ponpon kız kıyafetleri için para yok diyorlar. Ne kadar saçma! "

"Em gerçekten mi? Sadece buna mı sinirlisin? Ponpon kız kıyafetleri yüzünden? "

Ellerimi saçlarımın arasından geçirirken sinirden kızarmış gözlerimi yere dikmiştim. Çalan zilin iğrenç melodisi kulaklarımda yankılanırken Emily'in elindeki çantamı alıp okuldan çıkmıştım. Okul otobüsü daha fazla dolmadan bir yer bulup kulaklıklarımı takmıştım. Tamam Alexis sakin... sakin... Tamam herneyse gelsinler. Onlara fazla görünmeden parti de eğlenebilirim. Yani sanırım. Okul otobüsü yeni taşındığım sokağa girmeden önce inmiştim. Saçma kurallar yüzünden. Neymiş kimse evi bilmemeliymiş. Eve girdiğim zaman Bayan Jenny koltukta oturmuş elindeki örgüyle uğraşıyordu. Beni gördüğü zaman elindeki örgüyü koltuğa bırakıp yanıma gelmişti.

"Merhaba Alexis."

"Merhaba Bayan Jenny. Lux uyuyor mu?"

"Evet daha yeni uyudu ve şey... Bay Styles geldi. Odasında."

"Tamam ben Lux'un odasına çıkıyorum. Bu arada sizin de işiniz bittiyse çıkabilirsiniz. "

Bayan Jenny tamam anlamında başını sallayıp odadan çıkmıştı. Lux'un odasından önce kendi odama çıkıp üstümü değiştirmenin daha iyi olacağını düşündüğüm için hızlı adımlarla kendi odama girmiştim. Çantamı ve ceketimi çıkarıp yatağa bırakmıştım. Üstüme daha rahat edebileceğim taytımı desenli gömleği ve evde giydiğim uggları geçirip yan odaya geçtim. Lux huzurlu bir şekilde uyuyordu. Herşeyden habersiz... Buraya geleli daha bir hafta oldu. Lou ve Tom'a yapılan cenaze töreninden sonra geçen bir hafta. Zamanı geldiğinde Lux'a bunu nasıl anlatabilirim ki? Gözümden düşen bir damla yaş yüzümde süzülürken kapı açılmıştı. Arkamı dönmemle Harryle göz göze gelmiştim. Sanki biraz çökmüş gibi gelmişti yüzü. Gözleri bana ilk baktığı zamanki gibi parlamıyordu. Yavaş adımlarla yanıma yaklaşıp aramızda santimetreler kala durmuştu. Parmaklarıyla gözümden süzülen yaşı sildikten sonra fısıltı gibi çıkan sesiyle konuşmaya başlamıştı.

" Neden ağlıyorsun Alexis?"

"B-ben sadece... zamanı geldiğinde ona bu olanları nasıl anlatabileceğimi

düşünüyordum. Ama ben bunu yapamam."

"Alexis bunu tek başına değil birlikte yapacağız. Ve zamanla bir yolunu bulabileceğimizi umuyorum. "

Başımı tamam anlamında salladığım zaman sözlerine devam etti.

" Ve bir daha ağlamak yok tamam mı? "

" T-tamam."

Neden salaklar gibi kekeliyorum? Cesur Alexis gitmişmiydi yani? Onun önünde neredeyse erimiştim. Bu kesinlikle ben değilim!