LİMON

-Giriş-

Bu kısımda bu kitabı yazma amacımdan bahsetmek istiyorum. Ama öncelikle kısa bir özet geçmeliyim.

Bu sene yeni başladığım okulda ilk defa kalbimin yerinden çıkacakmış gibi atmasına sebep olan biriyle tanıştım. Normalde insanları pek ciddiye alamama gibi bir huyum var arkadaşlar ama bir o kadar da duygusalım. Gözümün önünde bir adamı parçalasalar gözümü kırpmadan izleyebilecek kadar ruhsuz ama bir kediye vurduklarında ağlayacak kadar da duygu ve vicdan yüklü olabiliyorum. Kendimi de çözemediğim bir dönemde çıktı Limon karşıma. Adını vermek istemiyorum ve ona 'Limon' diyorum. Çünkü geçerli bir sebebim var. Limona dair her şeyi çok severim. Limona tapıyorum da denebilir. Limonlu jelibonlar,şekerler,sakızlar,dondurma,kek, yumurta(deneyin),limonata ve limonun kendisi tabii. Hepsine bayılıyorum. Ama hani limonu çok yerseniz dişleriniz kamaşır böyle bir garip olur ya. Bu çocuk da öyle. Ne zaman biraz fazla konuşsak tadımız kaçıyor, atışıyoruz. Yani 'limonu'da 'Limonu' da tadında bırakmak lâzım. Her neyse. Duygularımı ona açtığım noktada kendimi büyük bir karmaşanın içinde buldum. Çok dil döktüm ona bana bazı konularda inanması için. Çok kalbimi kırdı ama sanki gülüşü ilaç gibiydi bir gülüşüne,bir bakışına unuttum ben her şeyi. Daha önce çok kırmışlar kalbini. Bu yüzden bir ilişki istemediğini söyledi. Bu normalde 'seni sevmiyorum' demenin nazik şeklidir ama ben ağladığımda bana bakışını gördüm ben onun. Gerçekten üzüldüğünü gördüm. Onun sinirlenince ya da çok düşünceli olduğu zamanlarda gözlerinin içi kızarır hafif. Bunu gördüm. Buna katiyen inanmak istemedim bu yüzden. Şimdi tam olarak ne olduğunu çözemediğim bir durumdayız. İçinde bulunduğum karmaşa dindi, ben elimden geleni yaptım.

Gelelim bunları yazıyor olma amacıma. 15 tatile girdik ve ben öylesine alışmışım ki ona kafamı bir şeylere vermezsem delirebileceğime inanıyorum. Elbette bu bir bahane. Doğum gününe az kaldı ve ben de araya 15 tatil girmişken gün gün ona olan duygularımı yazıp doğum gününde ona okutmak istedim. Belki elimden çok bir şey gelmez ama inanıyorum ki bu sıradan bir hediye olmayacak ve Limon bunu unutmayacak.

"Bunu yazma kararı alırken takipçimin olmamasına güvendim."

Not;Limonum. Belki senin geçmişini silemem, kalbinde açtıkları o yaraları öperek iyileştiremem ama unutma ki ne zaman için kanarsa ben seni dinlemek ve kanayan yerlerini tek tek sarmak için burada olacağım. Söz veriyorum ne zaman sarılmaya ihtiyacın olursa burada olacağım. Belki güçlü,kuvvetli kollara sahip değilim ama sana sarıldığım dakika söz veriyorum kimsenin seni yaralamaması için, seni seni üzen şeylerden uzaklaştırmak için elimden geleni yapacağım. Bu gün günlerden 24 Ocak Pazar. Bana bu gün 'Çok mu seviyorsun?" dedin. Evet dediğimde "Çok sevmek değil güzel sevmek önemli" dedin. Seni hem çok seviyorum hem de güzel seviyorum Limon. Mutlu yıllar yakışıklım.