LİMON

-10 Şubat-

Bu gün nasıl geçti gerçekten anlamış değilim ama anlayamadığım şeylerden biri de şu ki ne ara bu kadar yazmışım ve ne ara kitabın sonuna yaklaşır olmuşum. Doğum gününe 2 gün kaldı ve ben sanki kendi doğum günümmüş gibi bi heycanla bekliyorum. Açıkçası zamanı yaklaştıkça ben tutuşur oldum Limon ya.. Ne yalan söyleyeyim tutuşur oldum.

En büyük korkum ne biliyor musun? Ben vazgeçemiyorum. Belki vazgeçmek istemiyorum. Ve yine de ne olursa olsun buraya en içimden gelenleri yazıyorum. Sanki sen okumayacakmışsın gibi. Ve iste baksana, o gün geldi. Okuyacaksın... Okuman sorun değil burada yazdığım hiçbir şey bilmediğin şeyler değil lakin ne bileyim... Sanki ben dile getirdikçe kaçacak getirmedikçe de yanlış anlayacak gibisin. Garip bir karmaşa içerisindeyim ama olsun. Buna değer. Sana değer Limon.

Madem doğum gününe bu kadar az kaldı ben de artık ne kendi sağlığımdan bahsedeceğim ne de başka bir şeyden. Çünkü hayatta bazı şeyler kötüye gidebilir ama inanıyorum ki bu böyle devam etmez ve bardak hiçbir zaman tamamiyle boş değildir. Sen benim hayatımın en dolu tarafısın. Bakmaya kıyamadığım aynı zamanda da doyamadığım en güzel en dolu tarafısın. Burada gün gün sana seni anlatmaya çalıştım. Ama ne kadar anlatabildim bilmiyorum. Bana kalırsa ne benim kelime haznem yeter seni anlatmaya ne de kullanabileceğim bir güzellik tanımı. Kısaca iyi ki hayatımdasın demek istiyorum çünkü şu an daha fazla yazabilecek durumda değilim. İyi ki hayatımdasın. Ne kadar zamana ne kadar düşünmeye ihtiyacın olursa olsun. Ne kadar üzgün veya ne kadar sinirli olursan ol. Yeri geldiğinde seninle küfredip yeri geldiğinde de seni güldürmeye çalışmak için yanında olacağım.

Mutlu yıllar LİMON...