Kanlı Gün

Ölüme Ramak Kala

Şimdi burada kalan tek kişi bendim. Zaman geçtikce çıldırıyordum. Burada tek başına kalmak bu kadar zor ise Mary şimdi ne haldedir. Bir çozüm yolu bulmalıydım ama şimdi ki kişinin ben olduğunj biliyordum. O yüzden bir an önce burdan kaçıp Mary için yardım getirmeliydim. Kafamı tekrar yukarı kaldırdım ve aya baktım zaman çok hızlı geçiyordu, saat baya ilerlemiş olmalıydı bi kaç saat daha dayanabilirsem gün yeniden doğacaktı, ve belki ölmekten kurtulacaktım. Ama belki. Bu riski göze alamazdım arabaya binip biran önce gitmem lazımdı. Acaba bu araba konusunda benim içinde bir planı varmıydı ? Düşünürken zaman kaybetmeye gerek yok dikkatli bir şekilde arabaya doğru yoneldim, anahtar kontaktaydı seri bir şekilde kontağı çevirdim ve aracı çalıştırdım. Araba bir ağaca çarpmış vaziyetteydi ve benim geri geri gelerek çıkmam lazımdı. Lanet olsun çamura saplanmış tekerlekler çıkmıyordu bir yandanda o kahkaha sesini tekrar duymaya başlamıştım bu sefer benim için geliyordu. Bir kaç denemeden sonra arabayı çıkarttım ve hızlı bir şekilde ilerlemeye başladım. Biraz daha hızlandıktan sonra aracın arkasında bir ses duydum. Dikiz aynasımdan arkaya doğru baktığımda o şey elinde bir balta ile koşarak benim arkamdan geliyordu. Arabadan gelen ses ise elindeki baltayı araca fırlatmış olmasıydı. Biraz daha hızlandıktan sonra aynadan tekrar baktım fakat arkada yoktu. Yetişemeyip peşimi bırakmış olmalıydı. Acaba şuan Mary ne durumda onu düşünmeden yaopamıyorum ama ikimizin için en iyi olanı gidip yardım çağırmaktı.