"Bazen diyorum da , çıkarken kapıyı ne kadar sertçe çarparsan çarp , her defa kendi yüzüne çarparsın! Hep dönüşü sana olur öfkenin ya, işte o son demin'deydim çarpışın... "
************
Bir tartışma ile başladı her şey, ne oldu bilmiyorum ama sinirlerime hakim olamadım ve evden çıktım, o kadar çok hızlı konuşuyordum ki arkama bile bakmadan annemin bağırışlarına aldırış etmeden kendimi suratıma sertçe çarpan rüzgarın eşliğine kaptırmış gidiyordum.
Nereye gideceğim'den habersizdim, tek istediğim bir an önce boğulan içimi biraz olsun rahatlatmaktı. Nereden bilebilirdim ki, yüreğimin en rahat yerinin annemin kolları olacağını ! Düşünemedim işte.
Dışarıda avare avare gezerken başıma geleceklerden habersiz, bir başıma iç sesimle tartışarak kimin haklı kimin haksız olduğunu savunuyordum.
****************
-Gözlerime bak tatlım ! İlk sözleri bu olmuştu, kahverengi gözlerinde hırçın bir denizin fırtınasını hissedebilecek kadar korkuyordum. Korkuyu görebileceğim kadar yakınımda duruyordu.
Elleriyle belimi kavradığın'da çoktan kendimi ona teslim etmiş, fakat hala direnmeye çalışıyordum.
-Neler yapıyorum ben ! Diye düşünmeye başlamıştım , fakat her şey çok hızlı gelişiyordu. Nefesim boğazımda düğümlenmiş kalbimin göğüs kafesime olan baskısını beş metre uzaktan hissedebilirdim. Her soluk alıp verişim'de tehlikenin yanında alıyordum soluğu.
Oysa ben hiç böyle düşünmemiştim, böyle hayal etmemiştim seni ! O an kelimeler gözümün önünde dans ederken , gecenin karanlığının içinden gelen sesler o anın gerilimi azaltmaya yetmemişti.
"Buradayım, yardım edin ! " diye bağırdım , ne kadar bağırabilirdim ki, elleri dişlerimin arasına girdiğinde ısırdığımı bile fark etmiyordu, son sefer yaptığım ısırıktan canı acımış olacaktı ki , elinin tersi ile attığı tokat kulağım'da yankı bulmuştu.
Gözlerimden akan yaşı durdurmak ve kalbimin en derinin'de hissettiğim acının tarifi yoktu.Alçak herif eli'de çok ağırdı, kulaklarım'da attığı tokatın sızısını hissedebiliyordum.Ben buradan nasıl gideceğim, bu lanet olasıca adamın elinden nasıl gideceğim. Annem annem beni merak etmiştir, ağlıyordur şimdi.
Anne korkma ben sadece acı çekiyorum, gerisi mühim değil.
Yeni yeni yazmaya başladım arkadaşlar, beğenirseniz ve yorum atarsanız beni desteklemiş olursunuz güzel bir bölüm sizleri bekliyor .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Yalnızken
Teen Fiction"Kahverengi gözlerini yüzümde gezdirirken , kalbimin bu kadar acıyacağını tahmin etmemiştim, ben sadece bana değer vereceğini sanmıştım, kalbimi bir kuşun kanadı kadar hafif tutacağını..." Nereden bilebilirdim ki , beni takip ede...
