-Çikolata-

√4√

Yok inanmıyorum biri beni dürtsün.O çocuk benim yanıma oturmuştu.İnanamadım!?Aferin Aren gidip bir kızın yanına otursaydın bari tahmin edemedin mi sınıfın bu kadar kalabalık olduğunu derken yanımdaki henüz adını bilmediğim çocuk bacaklarını sallıyordu.Pek kötü çocuk tarafı yok gibiydi ama tanımadan bilemezdim.İç sesimle sohbet ederken zil çaldı.O çocuk zilin çalmasıyla hemen dışarı gitti.Bende hemen Güneş'in yanına gidip ona bu meteor çocuktan bahsetmem gerekiyordu.Ama iç sesime engel olamayıp o çocuğu takip etmeye başladım.
Bu arada okul normal bir devlet lisesiydi.Fakat özel bir okulda olamayacak özellikler vardı.Fazla abartı değilde modern bir okuldu ve birsürü bölümü vardı.O çocukta yine okul bahçesinin içinde olan büyük bir salona girdi.Başımı yukarı kaldırdım ve yazıyı okudum.
'Güzel Sanatlar Bölümü'.
Yoksa bu çocuk resimle mi ilgileniyordu?.
Belkide bir arkadaşını görmek için gelmiştir?.
Belkide sevgili---yok yok hayır yoktur değilmi sevgilisi yok ya yoktur.Ama o kadar taş çocuk bulmuştur birini,birsürü güzel kız var yok hayırrrr---
1 dakika bana noluyodu? Daha ismini bile bilmediğim çocuğa aşık mı oluyordum.?Yok ya sadece hoşlandım o kadar.Yada hiç böylesi bir yakışıklı çocuğu görmedim.
Kendine gel Aren'!çocuğu takip etmeyi unuttun derken gözlerim hemen o'nu aradı.
Gözlerim onu bulduğunda hemen kaldığım yerden takip etmeye başladım.Birsürü kişi oturarak elinde paletlerle resim yapıyordu.O'da önünde büyük peçevli resim kağıdı olan hemen kenarındada palet olan sandalyeye geldi ve oturdu.
Veee o içimdeki nefesi istemsiz olarak dışarı attım.Rahatlamıştım.Onu gizlice izledim.
Resim yapıyordu.Ama sıradan bir şekilde değil.O fırçayı elinde tutuşu..Resime bakışı..Odaklanışı..