Kalbine Sürgün

1.Bölüm

Multi: Hançer ve Zara 

Keyifli okumalar...

   Hatalar insanları hiç rahat bırakmaz yaşamları boyunca.Yanlış kararlar,yanlış zamanlar,yanlış adımlar,yanlış insanlar...Sebeptir hatalara.Bazıları o kadar büyüktür ki doğup doğduğuna pişman eder.

   Dağılmış saçları,yarı çıplak bedeni,kollarında ve boynundaki morluklar,ağrıyan bazı bölgeleri ve ağlamaktan şişmiş gözlerine bakıyordu aynadaki yansımadan.O kadar kötü görünüyordu ki bunu kaldıramayıp anında yüzünü buruşturdu.Gözlerinden akan göz yaşını da elinin tersiyle sildi.Yataktan zar zor kalkıp banyoya ilerledi.Kesinlikle duşa ihtiyacı vardı.Suyu açıp ısınmasını bekledi bir süre.Üzerindeki birkaç parçadan kurtulup kendini suya attı.Sıcak suyun teniyle teması üzerine biraz ürpermişti.

   Gözlerini kapattığında dolan gözleri yer çekimine yenik düştü ve hızla akmaya başladı.O kadar çok nefret etmişti ki ondan,o kadar çok iğreniyordu ki...Zorlukla tuttuğu hıçkırık birden patladı.Mahvolmuşluğun içinde acı bir çığlıktı sanki.İster istemez aklı geceye kayıyordu.Lanet olsun!Hatırlamak istemiyordu bile.

********

   Genç adam karısının kulağına yaklaştı ve hafiften dudağını sürttü.Kadın bu harekete karşılık başını geriye atıp kıkırdadı.

   "Bir an önce eve gitmek istiyorum.Daha fazla bekleyebileceğimi sanmıyorum Zara."Sesi adeta baştan çıkarıcıydı.

   "Şoför duyacak şimdi,sus lütfen."diye konuştu.

   "Söyler misin Zara?Ben bu kadar sessizken nasıl duyacak adam.Ayrıca..."Biraz durdu adam ve derin bir nefes alıp karısının kulağına üfledi."Ben gerçekten dayanamıyorum."dedi huysuz bir çocuk gibi.Zara yüzünü bir anda ona hafif siniriyle döndü.Burun burunalardı.

   "Kes sesini.Bak az kaldı işte."

   Onlar yeni evli bir çiftti.Nikahtan ayrılıp vakit geçirecekleri otele doğru gidiyorlardı.Şuan öylesine mutluydu ki kadın...Olacaklardan haberi yoktu.Adam o kadar hırslanmıştı ki hıncını eşinden çıkaracaktı.Ailesinin söylediklerine asla ve asla göz yummayacaktı.Böylece intikamını almış olacaktı işte.

   Otele giriş yaptıklarında resepsiyon bölümüne ilerleyip birkaç işlemden sonra anahtarlarını aldılar.Sonunda odalarına çıktıklarında genç adam rahat durmayıp hemen karısını kucağına alıp yatağa götürdü.

----

   Genç adam hızlıca eşinin üstünden kalkıp yan tarafına uzandı.Kadın ağlamaktan bir hal olmuştu.O kadar ki hıçkırıkları güçlü bir şekilde ağzından çıkıyordu.Üzerini hemen çarşafla örttü ve ağlamaya devam etti.Adam pişkin pişkin kadına bakıyordu.Kadının canını delice acıtmıştı.

   "Yapmak istediğim buydu işte.İstediğimi aldığıma göre seninle işim bitti."Kadın zaten adamın yaptıklarına katlanamazken bu duyduğuyla da adeta yıkılmıştı.Kendini bir hayli zorlayarak konuşmaya çalıştı.

   "İğrenç herif!Senden nefret ediyorum!Duydun mu beni?!Ben bunu hak edecek n'aptım?"Hıçkırıkları iyice hızlanmıştı.

   "Babanın söylediklerine göz mü yumacaktım?Hadi oradan.Beni istemeyen ailenin kızını ben ne yapayım?"

   "Şerefsiz!Ben mi dedim o lafları sana?..."Biraz durdu ve devam etti."Ama fazlasıyla hak etmişsin sen o lafları."

   Adam bu sözleri işittiğinde kan beynine sıçradı.Yataktan kalkıp kadının başına geldi ve kollarını koparacak kadar güç uygulayıp onu havaya kaldırdı.