shinigami eyes //muke

ask

Ertesi gün yine o parkta buluştuk.

Michael benden önce gelmişti, benim ona doğru yürüdüğümü görünce ayağa kalktı. "Gelmişsin," dedi gülümseyerek. "Geleceğini sanmıyordum."

"Seninle arkadaş olmaya çalışıyorum," dedim omuz silkerek. "Neden gelmeyecekmişim ki?"

Michael banka oturup gözlerini ilerideki ağaçlara çevirdi. "Bilmem, çoğu kişi benimle konuşmak bile istemez. İyi anlaştığımızı düşündüğüm insanlar bile bir süre sonra telefonlarımı bile açmamaya başladı." İç çekti. "Herneyse, seni bu aptal konular hakkında konuşup sıkmak istemiyorum. Sen nasılsın?"

"İyiyim sanırım." dedim hiç de neşeli olmayan bir sesle. Kırmızı saçlı çocuğun insanlara karşı bu kadar umutsuz olması beni üzmüştü. Neler yaşadığını merak ediyordum ama bunun sormak için pek iyi bir zaman olmadığının farkındaydım.

Bir süre boyunca dünkü gibi tekrardan sessizce oturduk. Etrafta köpeğini gezdiren siyah saçlı bir kızdan başka kimse yoktu. Başının üstündeki harflere odaklandığımda kızın adının Rita olduğunu gördüm. Birkaç hafta sonra ölecekti. Yutkundum ve şimdiden ruhu için sessizce dua ettim. 

Sessizlikten sıkılan Michael bana döndü. Başımı çevirip ona baktım.

"Bir şey sorabilir miyim?" dedi Michael gözlerini her zamanki gibi gözlerime çevirerek.

Bakışlarımı ondan kaçırmaya çalıştım. "Tabii ki sorabilirsin."

"Gözlerin neden kırmızı?" Gözlerimi daha iyi görebilmek için yanıma yanaştı. "Yani, sen şeytan falan mısın yoksa?"

Hafifçe kıkırdadım. "Şeytan değilim."

"Nesin öyleyse?"

"Pekala," derin bir nefes aldım. "Sana her şeyi anlatacağım ama karşılığında ben de bir soruya cevap vermeni istiyorum."

Michael gülümsedi. "Anlaştık."

~
Bu kitaba hiç devam edesim yok, belki planladığımdan daha erken bitirebilirim...

Herneyse, bu arada promo yapmayı unutmuşum; Videos adında bir Muke hikayesi çeviriyorum profilimde bulabilirsiniz. Sizi seviyorum xx.