KUZEY'DEN ESEN RÜZGAR ✅

15. Bölüm "(...) Küçük Cadı..."

Selaamm! Ben geldim. Bu bölüm biraz ağlamaklı oldu. Ağlamaklı neyse artık sjsjsjsjjs

Multide ağlayan Anıl ve Beste'miz var. Ne kadar rahat bir cümle oldu.s.s Birde Kyungsoo'muz nam-ı diğer Anıl'ın şarkısı var. Şarkıyı bölümde kullandım ve okurken dinlemenizi tavsiye ederim. Tam bu bölümlük bir şarkı. Dikkat! Kyungsoo'nun sesi sizi hipnoz edebilir.

Ayrıca şarkı bittiğinde tekrar başlatmanızı tavsiye ederim.

İyi okumalar ^^

Anıl yüzüme şaşkın şaşkın bakarken birşey demesine izin vermeden cafeye doğru hızlıca yürümeye başladım. Eğer orada durup onu dinleseydim çok kötü bir şekilde üzülecektim. Ve bunu istemiyorum. Hem de hiç...

Cafeye vardığımda yanaklarımı silip içeriye girdim. İçeri girmemle konfetilerin patlaması bir oldu.

"İYİKİ DOĞDUN!!!"

Ah! Doğru ya bugün benim doğum günüm. Berbat bir şekilde geçirdiğim ilk doğum günüm. Ne hoş!

Bizimkiler yanıma gelip sımsıkı sarıldılar.

"İyiki doğdun cadı."

"Ya! Ne demezsin!"

"Unuttuğunu söyleme."

"Unuttum..."

"Neyse konumuz bu değil. Bugün senin doğum günün."

Mum üflemenin ardından herkes kendi masasına geçti. Kollarımı masaya dayamış yere bakarak öylece düşünüyordum. Gözlerimin tekrardan dolmasıyla kızlara haber verip lavaboya gittim. Şansıma içeride kimse yoktu. Yerler temiz olduğun kendimi duvarın dibinde, yere bıraktım. Gözyaşlarımı serbest bırakıp rahatlamaya çalıştım...

Anıl'dan

Ne yani? Beste beni seviyor muydu? O benim kardeşim gibiydi. Ya da onu kardeş olarak görmüyor, öyleymiş gibi davranıyordum. Bilmiyorum. Onu öyle ağlarken, yanımdan hızlıca ayrılışı hâlâ gözlerimin önündeydi. Şu an cafeye doğru gidiyordum. Mal gibiydim.

Cafeden içeriye girdiğimde bizimkilerin yanına gittim. Beste yoktu. Ruhsuz bir şekilde dolaşıyordum ortalıkta.

"Beste nerede?"

"Lavaboya gitmişti ama yarım saattir gelmedi."

"Kızlar bir baksak mı?" diyen Sıla'ya kafamı sallayarak karşılık verdim. Onlar Beste'nin yanına giderken bitkin bir şekilde çocuklara bakıyordum.

"Anıl iyi misin?"

"Değilim Atakan."

"Ne oldu lan?"

"Beste... Beni seviyormuş."

Benim kısık sesle söylediğim şeye üçü de bağırarak karşılık verdi.

"NE!?"

"Sessiz olsanız."

"Tamam. Anlatsana, ne oldu?"

Olan biteni anlatmamla hepsi şaşırmış bir şekilde bana bakıyordu.

Beste'den

Ağlamam daha da şiddetlenirken içeriye kızlar girdi. Hızlı bir şekilde gözyaşlarımı sildim. Üçü de yanıma oturdu.

"Beste?"

"Efendim?"

"Ağladın mı sen?"

"Hayır."