CHAPTER 10 "Bubot and Palito"

50 0 0
                                    

A/N: Dedicate ko sa good friend ko. LOL XD Miss you ate April.

Nainspire lang sa kanya. Tatapusin ko ito kahit konti lang reads.

Eto na ang chapter 10----

----------------------------------------------------------

Mico’s POV

I know it’s too risky na lumipat ng school. I mean, we own the school where I came from pero I'm an introvert doon.

My Dad was a disciplinarian and an eccentric person kaya everytime I got involved in some accident or trouble, he punishes me but punishes more kung sino ang involve at naging dahilan nun.

It’s either sinisira niya yung company ng friend ko o di kaya tinatanggalan niya ng work ang parents ng sangkot.

SO I ENDED UP BEING ALONE. THANKS TO HIM!!!..…

T________T

Well hindi na ngayon kasi my Eldest brother na si Tyrone ang current CEO ng company namin. And soon to be chairman kasi matanda na si Daddy eh.

 Mabait si kuya. He's a giver and mataas ang patience niya. Kaso Single till the end na yata siya. Pero ang alam ko, may girlfriend siya noon pero sinaktan siya nito ng todo kaya ayun takot nang magmahal.

HAYYYY. ANG LOVE, NAKAKAPHOBIA!!!

Lumipat ako ngayon dito sa Mondragon International university. One of a kind kasi ito… first international University ito sa Pilipinas

As I get inside the room, a girl caught my attention. Well, ganyan naman talaga palagi, I always ended up stucked on a moment.

As usual, may nagtitilian. Gandang lalaki eh.

^____^

Di, biro lang. Sapat lang siguro upang tawaging Kilabot! BADUY Nu!?

Nang matapos na ang pagpapakilala sa akin ay napako ang tingin ko sa isang babae.

Sa likod daw niya ako uupo.

--

--

--

Her name was Hera Lobangco

I’ve met her when we were still kids sa America.

“ Hi, I’m Hera. I supposed you know me. I’m your blind date noong nakaraang araw. I’m sorry kung di kita nasipot ha?.” Sabi niya with matching sweet smile.

She lend her hand and I got “sparksfly” when I felt her hands on me.

Ha/? Siya ba dapat yung blind date ko? AHHH, ang tanga ko. Dapt sinipot ko siya. SAYANG!!! Next time, magseseryoso na talaga ako.

“It’s ok Hera. You don’t remember me? I’m a childhood friend from America? Yung tumulong sayo bumaba sa puno ng mangga?”

“O_______________o”     <<<< < expression ni Hera

“What’s with the face Hera. I mean ‘Bubot’!!!”  yun yung tawag ko sa kanya nung bata pa kami.

“Ahrmmm, pwede bang mamaya na kayo magkwentuhan Mr. Gancaico at Ms. Lobangco?”pukaw sa amin ni Prof. Cruz

“Ahh yes sir. Sorry po”

“Sorry ha, mamaya na tayo mag-usap. Na miss kita PALITO!!! ^_^”

Nang sinabi niyang na miss niya ako, I feel my heart beats fast. Ngayon ko lang to na feel. I mean, I’m blushing literally. Naaalala pa din niya yung “Palito”. Ang sarap sa feeling.

HOY PUSO TAHIMIK KA!!! May klase pa kami kaya mamaya na!! Okay?

Kailangan ko na yatang magpatingin sa doctor…

>_______<

“Hera…”

My Coffee Love ☺♥☻Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon