απαγορευμένα χάδια

κεφάλαιο 25

 Hlianna's P.O.V

  Ανάσαινα  βαριά, τυλιγμένη με τις ζεστές κουβέρτες του κρεβατιού. Ο ζεστός ήλιος κατάφερε να τρυπώσει μέσα από τα στόρια και να μπει μέσα στο δωμάτιο με αποτέλεσμα να με ξυπνήσει. Σηκώθηκα αργά σε μία προσπάθεια να μην ξυπνήσω την Ευτυχία. Εκείνη δικαιούνταν λίγο ύπνο. 

  Μπήκα μέσα στην ντουζιέρα, και άφησα το καυτό νερό να κυλίσει αργά στο σώμα μου. Ένιωθα προδομένη. Γιατί, εκείνος με άφησε, έτσι, χωρίς λόγο και αιτία, και τώρα μαθαίνω ότι ούτε εκείνος το ήθελε. Γιατί. Τεράστια γιατί με πλημμύρισαν και έκαναν την καρδιά μου να σφαδάζει. 

Λίγες ώρες αργότερα, εγώ, η Εύα, η Αγγελική, η Ευτυχία και η Μαριτίνα μας, πήγαμε για την τελευταία πρόβα του νυφικού της.

" Άρα τώρα η θεία θα είναι παντρεμένη με τον θείο Θανάση;" ρώτησε η μικρή μου.

"Ναι! Και εσύ θα είσαι το παρανυφάκι μας, επειδή σ'αγαπάμε πολύ" είπε ενθουσιασμένη η Μαριτίνα.

"Τα παρανυφάκια είναι σαν μικρές νύφες;" ξαναρώτησε

"Ναι, γιατί κι εσύ θα φοράς άσπρο φουστανάκι." 

"Ναι αλλά εγώ ποιόν θα παντρευτώ;"  

  Με αυτήν την τελευταία της ερώτηση, όλες σκάσαμε στα γέλια. Χαρούμενες προχωρήσαμε μέχρι το μαγαζί με τα νυφικά που ήταν πολύ κοντά στο σπίτι. Έζησα να το ζήσω και αυτό, η αδελφή μου, ντυμένη νύφη. το φόρεμα της πήγαινε γάντι, αφού ήταν ραμμένο για εκείνη. Χαμογέλασα πλατιά. Ήταν υπέροχη.

  Ακόμη και η μικρή ενθουσιάστηκε με το φορεματάκι της, και περάσαμε πολύ ωραία με την Μαριτίνα να πηγαινοέρχεται λαμπερή μέσα στο νυφικό της. όμως το πρόβλημα δεν ήταν εκείνη. Ήμασταν εμείς που δεν είχαμε βρει τίποτα. Και τελικά, η μέρα μας έφυγε ολόκληρη στα ψώνια. Αγοράσαμε όλες τα κατάλληλα φορέματα, παπούτσια και αξεσουάρ.

 "Τι έκανες τελικά με το catering;" ρώτησα κάποια στιγμή την sister.

"Τα κανόνισε όλα ο Θάνος. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να ανακατευτώ κι εγώ." είπε ανχωμένη. 

  Αλλά ουσιαστικά δεν υπήρχε κανένας λόγος να είναι. Είχε κανονίσει και την τούρτα και τα λουλούδια, το νυφικό, τον τόπο που ήταν και μία από τις καλύτερες επιλογές της. Δίπλα στην θάλασσα. Ω, υπέροχα.

Maritina's P.O.V

 Ήταν όλα καταπληκτικά. Δισταχτικά, εκείνη την στιγμή έκανα ένα βήμα έξω από το κάμπριο μας και χαμογέλασα. Όλοι ήταν εκεί. Ο μπαμπάς, η μαμά, η γιαγιά, οι φίλοι, τα ξαδέλφια, η κουμπάρα μου η Αγγελική φυσικά, και η αγάπη μου. Να στέκεται εκεί τόσο όμορφος μέσα στο κουστούμι του με ένα ενθαρρυντικό βλέμμα, γεμάτο έρωτα, αγάπη, λατρεία, πίστη. 

 Το πως τελείωσε η λειτουργία σ'αυτό το απόμερο ξωκλήσι, με των ήρεμο ήχο των κυμάτων να την συνοδεύει  ούτε που το κατάλαβα. Είχα απίστευτο άγχος αλλά όλες οι νύφες δεν έχουν; Το μόνο προβληματάκι που αντιμετώπισα ήταν ο Γιώργος. Ο Θάνος επέμενε να τον καλέσουμε, αλλά οι γονείς μου το πήραν λίγο στραβά. Το είχα ξεχάσει ότι είχαμε και αυτό το θεματάκι. 

  Ευτυχώς τους εξήγησα, και έδειξαν πως κατάλαβαν τι τους έλεγα. Και κάπως έτσι ο γάμος μου κύλισε υπέροχα. Ακόμη, σε κάποια φάση είδα την Εύα με τον Σταύρο να μιλάνε μάλλον χαρούμενα, και χαμογέλασα ακόμη πιο πολύ. Ίσως ήταν μία καλή ευκαιρία για όλους μας να χαμογελάσουμε. Και, ω, το κάναμε. 

  Άσε που πραγματικά, ο πρώτος χορός πήγε καταπληκτικά. Ο Θάνος, εγώ, μαζί. Η καλύτερη στιγμή της ζωής μου.

Σήμερα γα- σήμερα γάμος γίνεται! Γεια σας και πάλι. Ξέρω τι σκέφτεστε. Ότι ή θα κάνω να βγάλω έναν μήνα ή θα βγάζω κάθε μέρα... αλλά έτυχε να έχω τόοοση έμπνευση σήμερα!!!

φιλιά

Φιλία

(χαχαχ)