FNAF AŞKLARI~SPRINGLE~

#11 CEZA

Sonunda düzen sağlanmıştı. Fakat küçükler yine aynı yine aynı. Buna nasıl bir çözüm bulacaktık? Küçükler erkekler kadar rahat anlamayacaktır. Acaba...

Ben:Kızlar. Küçüklere nasıl öğreticez?
TFG:Bal gibi öğreticez işte.
Ben:Biz öğreticez öğretmesine de...
TFG:"de" derken?
Ben:Biz öğreticez de, onlar anlayacak mı?
T. Chica:Gerekirse ceza vericez.

Kızların hepsi sıra ile ellerini ortaya koydu. Ve ardından "KIZLARIN GÜCÜ"diye bağırdık. Erkekler çok değişik ve anlamsız bir şekilde bakışlarını bize yönelttiler. Biz"ne? "dedik ve küçüklerin yanına gittik. Tabi yine birbirlerinin peşinde koşuyorlar. Yastık savaşı yapıyorlar... Beni kapı pervazında kollarımı göğüsümde birleştirmiş ve sinirli görünce donup kaldılar.

BG:Eyvah o_o
Ben:*ciddi bir ses tonuyla*Ne oluyor burada?
Çocuklar:Ee ş-ş-şey ü-üzgünüz M-Mangle a-abla.

Çocukları cidden çok korkutmuştum. Etrafı hemen topladılar. Tir tir titriyorlardı. Konuşurken titriyorlardı. Sanırım o ara havaya girdim ki kendime yakıştıramadığım sözler kullandım.

Ben:Aferin. Şimdi gözümün önünden toz olun.Ne halt yiyosanız bahçede yiyin.
Çocuklar:P-peki Mangle abla.

Bahçeye çıktılar fakat bir köşede oturmuş sessizce konuşuyorlardı.

Sonraki Gün Öğlen
Yine aynı kargaşa,yine aynı manzara. Bu sefer cidden çok sinirlenmiştim. Dün bir bu gün iki. Hiç bir laf etmeden hepsinin kolunu kaptığım gibi temizlik malzemelerinin olduğu yere götürdüm. Verdim ellerine bezleri. Bütün pizzacıyı temizlettirdim. Canları çıktı. O an yaptığımın farkında değildim.Ta ki shadowum yanıma gelene kadar.

S.Mangle:Mangle! Sen ne yaptırıyorsun çocuklara?
Ben:Hak ettiler.
S. Mangle:Aynısını sana yaptırsalardı hoşuna gider miydi?
Ben:Zaten yaptırdılar.
S. Mangle:Nasıl yani?

Flashback
(İnsan hali)
Purple guy önümdeydi. Elindeki bıçağı durduk yere karnıma saplıyordu. Her yer kan olmuştu. Birden telefonu çaldı. Telefonu açtı ve pizzacının yeniden açılacığını öğrendi. Kendisi gidip üstünü değiştirdi. Elime bir kova su ile bez verdi. Bütün pizzacıyı o halim ile temizlettirdi. Ben can çekişiyor iken o bacak bacak üstüne atmış beni izliyordu. Her yeri temizlettirdikden sonra beni depoya fırlattı adrdından da çocuklar geldi.
------------------------------------------
Ben:Yani şu an hem beni dinleyen hem de etrafı temizleyin çocuklar.

Çocuklar benim hikayemi duyunca sessizce ağlamaya başladılar. Göz yaşları kovanın içindeki çamaşır suyuna karışıyordu. İster istemez shadowum da ağladı. Ben çocukları durdurdum ve "değerinizi bilin. Bu yaptıklarım hiç bir şey. Benim yaşadıklarımı yaşamadığınız için sevinin" dedim. Ağlayarak odalarına gittiler...

Bir Sonraki Gün
İçeri girince yine aynı manzara ile karşılaşmak istemiyordum. Kapıyı açtım ve karşımda sessizce televizyon izliyen udlu çocuklar gördüm. Kapıyı kapattım. Bazen CEZA vermek gerekiyormuş. Bu her ne kadar hoş olmasada...