FNAF AŞKLARI~SPRINGLE~

#50 Uyanık Ama...

Springtrap: Işığım...

Dark: Ne?

Gözlerim görmüyordu. Etraftaki kargaşa sesi bile gözlerimi açtıramıyordu. Ölmeyeceğimi bilmeme rağmen bu acı dayanılmazdı...başım...

*Flash Bellek*

Çocukların korku dolu çığlıkları ve kan kokusu arasında bir dünya gibiydi pizzacı. Elinde bıçağı ile şuursuzca ilerliyordu Purple...William.

Çocuklar kaçmaya çalışıp saklanıyordu, tek yapabilecekleri buydu.

William: *olduğu yerde doğrulurken bıçağı çocuğun karnından çeker* Son iki...

Çocuk: *ağlayarak, sessiz bir biçimde* Belki uyursam geçer...

*Flash Sonu*

Springtrap: Belki uyursam geçer...

"KALDIR ELLERİ KALDIR, KALDIR!"

***

Mangle: Spring...iyi misin?

Konuşamıyorum...

Mangle: *Sarılır* İyileşeceksin...

Göz yaşlarını silmek isterim, meleğim. Ama hareket edemiyorum.

Mari: *içeri girer* Mangle uğraşma, bilinci yerinde değil. Şu an sadece etrafa bakıyo...makinelere bağlı, onu kapatmalıyız. Ölmese bile acı çekecektir SONSUZA KADAR.

Mangle: *umutsuzca ağlamaya devam ediyo* Ama...

Mari: Enjekte ettikleri ilaç iltihap tutmuş, migren yüzünden bayılmış ve akciğerleri iflas etmiş durumda. Akıl sağlığından bahsetmek bile istemiyorum. Zira yediği elektirikler devrelerini bozmuş.

Mangle: *Mari'nin ayaklarına çöker* Lütfen... lütfen biraz daha böyle kalsın... en azından tedaviye yanıt verirse...

Mari: *Mangle'ın kolundan tutup ayağa kaldırır ve sarılıp o da ağlamaya başlar*

AMA BEN HALA HAYATTAYIM...

*18 Yıl Sonra*

Faith: *Mangle'a "Hani hediyem?" Bakışı atıyo*

Galina: Tek senin mi? -,-

Faith: Off! Doğum günümde bile sinirimi bozma yetkisini kim verdi sana!?

Galina: Tek senin doğum günün değil canım! -,-

Mangle: Şş! Önce bir hikaye anlatayım...

Küçük, tatlı bir çocuk varmış. Bu çocuk arkadaşının doğum gününde bir pizzacıya gitmiş. Kötü kalpli bir adam birkaç  çocuğu kandırarak köşeye çekmiş. Aralarında bizim tatlı çocuğumuz da varmış. Kötü kalpli adam onlara işkence etmiş, öldürmüş. Tek acısız ölen bizim tatlımızmış. Ki o da uyuyakaldığındanmış.

Aradan uzun yıllar geçmiş ve o adam yine pizzacıya gelmiş. Bu sırada pizzacının itibarı düşmüş ve başka bir tane açılmış. Ölen çocuklar sinirlenerek adamı Springtrap'in içine sıkıştırmışlar, içinde başka bir ruh olduğunu bilmeden.

Faith: Of anne sadete gel.

Mangle: Hediyeyi almak istemiyosun galiba? -,-

*Ölüm Sessizliği*

Mangle: Diğer ruhlar onu iyileştirdiklerini zannederek o herifi çocuğa zincirlemişler gün be gün.

Ardından arkadaşı onu alarak kötü tarafını ortaya çıkartıp, cezalandırmak istemiş. Ama kendi arkadaşına zarar vermiş.

Onu arkadaşından kurtarmışlar, arkadaşı geçirdiği sinir nöbetleri yüzünden hastaneye kapatılmış, kendisi ise her gün pizzacıdakiler tarafından iyileştirilmiş... *durur ve ayağa kalkar*

Galina: Sonra?

Faith: Mutlu son mu?

Mangle: *kıkırdar* Şimdi değil.

Faith&Galina: Ne?

Mangle: Sadece beni takip edin.

*Yazarın Gözünden*

Bilinenin aksine Purple Guy ile William'ın aynı olması herkesi yanıltmıştı, tabi bir de Springtrap'in içinde olmadığı düşüncesi. Yıllar boyunca zincirleri elinde tutmuştu o çocuk... uyursa geçeceğine inanan o çocuk...

Diğerlerinin aksine daha az kötülük yaşamıştı. Ta ki Springtrap'in içinde William ile sıkışana kadar... En büyük yükü her zaman o taşımıştı...

Dark ise sadece William'ı öldürüp çocukluk arkadaşının öçünü almak istiyordu, gözünü kan bulamıştı. Kendi arkadaşı kendi ellerinde acı çekmişti.

Nightmare kurtarmıştı onu ve diğerlerini. Kendisi kaçmaya çalışırken devrelerine zarar vermişti. Springtrap gibi yatıyordu fakat durumu daha hafifti.

Çocuklar annesi Mangle ile büyüyecekti.  Mangle Springtrap'in yokluğunu hissettirmeyecekti.

Ve zamanı gelmişti...

Faith: Bu sima...çok tanıdık.

Galina: O değil de... hediye nerde ve hikaye ne alakaydı?

Mangle: O çocuk; Bu adam; Babanız.

HAYIR SPRINGTRAP, SİZ HER ZAMAN UYANIKTINIZ. AMA HAYATTA DEĞİLDİNİZ.

Freddica_Springle