Dünyam artık üzerime yıkılmıştı.
Bu sözler bana gerçekten çok ağır gelmişti.Bana neden böyle birşey yapmıştı ki sonuçta ben onun kuzeniydim.Lavaboda göz yaşlarımı tutamıyordum.Ağlamak istemiyordum ama dayanamiyordum.Aynaya baktiğimda annemin o sözü aklıma geldi."Kendini sakin ezdirmee"Hemen elimi yuzumu yikayip lavabodan ciktim sinifa doğru kostum.Kapinin önünde derin bir nefes aldim ve kapiyi tiklattim iceri girdim.Herkes üzgün bir sekilde bana bakti, öğretmen kizmiş olsa gerek.Kimseye bakmadan hemen yerime gectim.Öğretmen Selin'in ve tüm sınıfın benden özür dilemesini istiyordu fakat onlar diretiyorlardi.En sonunda dayanamayip konuştum
+Öğretmenim ben bu yüzsuzlerden özür falan beklemiyorum.dedim
Tam o sirada zil çaldi ve herkez teneffuse çıktı.