Bu ayaz bu soğuk üşütmezdi beni
Asıl üşüyen kalbimdi
Bunca soğuğa rağmen
Nefesinle beni ısıtmaman
Ellerimi avucunun içine almaman
Beni asıl üşüten buydu
Ve ben şimdi donarak ölüyordum
Sen yine yoktun
Ve ben sende takılı kalmıştım
Ne sen geliyordun
Ne ben kendimi senden alabiliyordum
Başka kimler tuttu elini
Başka kimler insanın içini ısıtan gülüşüne doyamadı
Başka kimler toprak kokuna dayanamadı
Başka kimler gözlerinde ölmek istediler Ne ben eski ben
Ne sen eski sendin
Biz değişmemiştik
Değişen sadece bedenler oldu
Ruhlarsa hep aynıydı
Ben seni hala benliğimde hissediyor
Hala uçurum gözlerinde intihar etmek istiyordum
Kalbim hala sendeydi
Bir gün gelecektin ve sarılacaktın bana Kokunu içime çekip
Geldin be diyebilecektim sana
İşte buna inandı ruhum
Ve hiç bırakmadı içimdeki seni
Senden başkasını düşünmedi kalbim
Şimdi sen başkasıylasın
Çoktan gitmişsin benden
Ama ben hala beklemekteyim
Biliyorum geleceksin
Belki bugün değil ama
ELBET BİR GÜN
####%#########%#######
Bu şiir benim zaten ben yazdığımda belirtirim
Ben kendimi şiirlerde buldum
Yanlızlık can yoldaşım olduğunda o sahip çıktı bana
Acılarımı anlatamadığımda şiir yazdım hep başkasına okutmayı sevmem şiirlerimi ama bir arkadaşım ısrar etti artık paylaş dedi ve ben ona güvenerek paylaştım
Umarım beğenirsiniz 💋💕💞
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhunu Satan Kadın
PoésieBütün acılarını rüzgara fısılda demişti beni büyüten adam ve sonra arkasına bakmadan gitmişti. Bana sadece arkasından bakmak kalmıştı. Çok bağırmıştım çok ağlamıştım arkasından ama onun kulakları bana sağır olalı çok olmuştu. Bütün acılarımı rüzgar...
