facebook » | baekyeol |

1.7

"CHAN!?"

Chanyeol,adını duyduğu yere baktığında karşısında ağzı açık bir Baekhyun ile karşılaşmıştı.

"Baek?"

Sehun,Baekhyun'a öldürücü bakışlar atarak Luhan'a döndü.Fakat o da kahkaha atıyordu.İkisinin de umrunda değildi.

Chanyeol ve Baekhyun sanki birbirlerini hiç tanımıyorlarmış gibi isimlerini söyledikten sonra karşı karşıya dikilmeye başlamışlardı.

Soo onların aralarına girerek kısa olana döndü.

"Baek?Sen Chan'ı nereden tanıyorsun?"

Baekhyun ise Soo'ya uzun uzun baktıktan sonra Chan konuşmaya başladı.

"Facebook'ta tanışmıştık..."

Jongin öksürdü.

"Sen hani tanımadığın kişilerle konuşmuyordun Baekkie?"

Jongin'in Chan'dan bir yabancı gibi bahsetmesi onu sinirlendirmişti.

"O tanımadığım kişi değil Jongin."

Uzun olan çocuk gülümseyerek Baekhyun'un yanına geldi.

"Baekkie..."

"Channie..."

Luhan kollarını göğsünde birleştirerek onlara baktı.

"Burada Çin'den dönen benim."

Bu lafın üzerine hepsi gülmeye başlamıştı.Baekhyun uzun zamandır görmediği arkadaşına sıkı sıkı sarılmak istiyordu fakat utanıyordu.Ama göz ucuyla ona bakmayı da ihmal etmiyordu

En sonunda Soo,Kai'yi yeni tanımasına rağmen onu peşinden sürüklemeye başlamıştı.

Sehun ve Luhan ise önden özlem gideriyorlardı.En sonunda Baekhyun sordu,

"Channie,ben seni çok özledim."

O anda Baekhyun ne olduğunu anlamadan Chanyeol ona sarılmıştı.

"Chan?"

Chanyeol cevap vermiyordu.

"Chanyeol?"

Baekhyun,ondan ayrılıp uzun olanın yüzüne baktı.

"Neden ağlıyorsun?!"

"Şey...Ben aniden gittiğim için özür dilerim."

Kısa olan gülümsedi. "Üzülme Channie."

"Hayır bir de üzüldüğüm şey attığın mesajları okuyamamam."

"Nasıl yani?"

"Facebook'um kapanmış.Geçen sene denediğimde açılmadı.Ne kadar uğraştıysam da beceremedim."Sinirle saçlarını karıştırdı.

"Neden yenisini açmadın?"

"Bir kaç kere açtım ama her seferinde babam beni yakaladı.Ve zorla kapattı.Zaten annemle iken de açamıyordum çünkü intermet yok."

Baekhyun,huzurla ve endişeyle karışık ona baktı.

"Nasıl,ailen neden ayrı?"

"Ailem boşandı,başta ikisi de beni istemedi ama sonradan anlaştılar.Her ay ikisinden birine gidiyorum.Annemleyken çok kasılıyorum çünkü fazla titiz ve sosyal.Evinden kimse eksik olmuyor ve her dakika iş yapıyor resmen,bir insan evinde misafir varken bile temizlik yapar mı?Babam desen müzik yapmamı zaten istemiyor ama o da beni fazla rahat bırakıyor.Anneme göre evi daha kirli ve dağınık.Ama sinirli bir yapısı olduğundan da söz geçiremiyorum.Ah!"

Chanyeol yüzünü buruşturdu.Dili damağı kuruşmuştu.

"Sakinleş Channie,"kısa olan çantasından su çıkarıp ona uzattı.

Uzun olan suyu içip gülümsedi.

"Sen nasılsın?"

"Ben mi...Gittiğin zamanlar pek iyi değildim.Sehun ve Kai ile takılıyordum ama sen olmayınca bir şey eksik gibi hissediyordum sürekli.Hatta bir ara Soo kendi hesabında senin ile olan bir resim paylaşmıştı.O gün hem kıskandım hem de sevindim.Onun yerinde olamadığım için kıskandım,gülümsediğin için sevindim.Sonraki zamanlarda ise bir kaç şarkı seslendirdim."

"Ne?Soo benim ile olan bir resim mi koymuş?Sen Soo'yu tanıyor musun?Nerden tanıyorsun?Nasıl tanıştınız?Şarkıyı nasıl seslendirdin?Adı ne?"

Baekhyun gülümsedi.

"Soo benim okulumdan arkadaşımdı daha sonra taşındı."

"Anladım.Şarkını dinlemek istiyorum!"Channie küçük bir çocuk gibi ayaklarını yere vurup mızmızlandı.

Kısa olanın gülümsemesi daha da büyüdü.Onu gerçekten çok özlemişti.

Chanyeol da fazla belli edemese de onu.

Yürümeye devam ederlerken uzaktan onlara seslenen Jongin'in sesi duyulmuştu.Baekhyun,arkasını dönüp ona baktı.

"Baek!Beni bekle,bu çocuk beni bırakmıyor."nefes nefese yanlarına ulaştığında omzuna tutunup soluklanmıştı.

Ve köşeden gelen Soo'yu gördüler.

"Jongin!Nereye kayboldun seni esmer çocuk?!"

Jongin,telaşla onlara yardım istercesine bakmıştı.Baekhyun omuz silkip yürümeye devam etmiş,Chanyeol da kötü kötü gülüp Baekhyun'a yetişmişti.

Ne ara Soo'nun oraya geldiğini bilmeyen Jongin arkasını dönünce ona kötü bakışlar atan kısa çocuğa bakakalmıştı.

"H-hey~"

Soo kaşlarını daha çok çatıp Jongin'in omzuna çarpaeak yürümeye devam etti.

"Soo,çocuğu rahat bırak."Chanyeol hala gülerken konuştu.

Baekhyun arkasını dönerek tekrar acı acı Jongin'e baktı.Jongin ise ona kırgın bakışlar atıyordu.O sırada Luhan onların yanına gelmişti.

"Hey,neden buradayken eğlenmeye gitmiyoruz?"

"Çocuk gibisin Luhan."

"Hadi ama!Çok eğlenceli olarak."

"Peki."

Selam.Yine içime sinmeyen bir bölüm ile karşınızdayım~Umarım olmuştur.

Çok geç oldu ve bu yüzden sizden çok çok özür dilerim ancak son günlerde kafam ciddi derecede karışıktı o anda unuttum yayınlamayı.Umarım affedersiniz~

Görüşürüz!!~