"Aman Tanrım!"diye bağırdı Chanyeol yerden kalkarken.
Onun bağırışıyla diğerleri de yanına koşmuştu.Baekhyun gülümseyerek ekrana bakıyordu.Chanyeol'e baktı ve gülümsedi.
Wu Kris~ Huh?
Luhan mesajı gördüğünde neşe ile Chanyeol'e baktı.Abisi olduğunu biliyordu.Küçükken onların yanına gelir ve beraber güzel oyunlar oynarlardı.Tabi bazen yaramazlık yapmayı aksatmazlardı.
Bir keresinde karşılarında oturan Ahjumma'ya bahçesi için yardım edeceklerinde Chanyeol paketin içindeki elma tohumlarını yemişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Daha sonra Luhan ona karnında elma ağacı çıkacağını söyleyerek onu kandırmıştı ve Chanyeol'ün ağlamasıyla Kris ile kahkahayla gülmüşlerdi.O zamanlar çok küçüklerdi.
Aklına gelen anılarla gülümsedi Luhan.
Park Chanyeol~ Beni tanımadın mı hyung?
Chanyeol'un biraz yüzü düşmüştü.Böyle bir tepki beklemiyordu.Küçük bir şey olabilirdi fakat Chanyeol en küçük şeyi yanlış anlayabilecek bir kapasiteye sahipti.Bunu farkeden Baekhyun da boş durmazdı tabi.Chanyeol'ün ona bakmasını sağladıktan sonra komik yüzler yapmaya başlamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Chanyeol bir anda neden böyle bir şey yaptığını anlayamadığı için ufakça tebessüm etti.Daha sonra aklına Baekhyun'un onun üzülmemesi için onun güldürmeye çalıştığını anladı ve kırıldığını düşünerek büyükçe gülümsedi.
Mesaj sesi tekrar gelmişti.
Wu Kris~ Oh,evet tanıdım,Chanyeol.
Park Chanyeol~ Çok korkmuştum!
Fakat bir sorun vardı.Baekhyun'un içinde kötü hisler dolaşıyordu ve iyice onu ele geçirecek gibi oluyordu.Yine de bunu Chanyeol'a söylememeye karar vererek yanlarında çocuk gibi atışan Sehun ve Luhan ikilisine baktı.
"Yah!Demek küçükken vakitlerini hep onunla geçiriyordun?"
"Seninle de geçiriyordum Sehun!Hem o zamanlar küçüktüm tamam mı!"
"Bahanen hazır tabi!"
Baekhyun bu hallerine güldü ve aralarına girdi.
"Saçma bir şey için tartıştığınızın farkında mısınız?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Oh..."
Sehun bir şey demek için ağzını açmıştı fakat Chanyeol'un yanlarına gelmesiyle yeniden kapatmıştı.
"Hadi gidelim."
"Nereye?"
"Bilmiyorum."dedi ve yere oturdu.Bir sorun olduğu belliydi.Baekhyun yanına geldi ve ona sarıldı.
Wu Kris~ Neden korkuyorsun ki?Nasıl olsa hiç umrunda olmuyorum.
Chanyeol burnunu çekti ve bunu söyledi.Gerçekten kendini suçlu ve kötü hissediyordu.Sırtını patpatladı ve her şeyin düzeleceğini söyledi küçüğü.O da kötü hissediyordu çünkü bunları yapmaktan başka bir işe yaramadığını düşünüyordu.
"Özür dilerim Chanyeol."
"Neden özür diliyorsun?"
"Sana yardımcı olamıyorum.Tek yaptığım 'her şey düzelecek' demek ve bu hiçbir işe yaramıyor!"
Chanyeol geri çekilerek onun minik yüzüne baktı.
"Yanlış düşünüyorsun."
"Gayet de doğru düşünüyorum.Bunca zaman boyunca sana hiç yardımcı olamadım ve kendimi suçlu hissediyorum."
"Öyle değil,senin yanımda oldupun her an zaten benim için bir hediye gibi.Yanımda olmasan zaten benim ayakta duracak gücüm bile kalmazdı,emin ol."
Önce onun göz yaşlarını,daha sonrada kendisininkini sildi Chanyeol.Baekhyun'un ensesinden tutarak kafasını omzuna koymasını sağladı ve ona sarıldı.İkisi de minik göz yaşları döküyorlardı.
Sehun ve Luhan onları izliyordu ve onların bu hallerine şirin sesler çıkartıyorlardı.
