2.8

1.2K 91 8
                                    


Chanyeol'un sesi hepsinin kulaklarına dolmuştu.

hepsi ona döndüğünde Chanyeol gülümsüyordu.

"Ne oldu?"

"Abimin Facebook hesabını buldum."Baekhyun hemen yanına koştu.Onu böylesine mutlu görmek onu da mutlu ediyordu.O yanağındaki minik gamzesini alıp kimsenin görmemesi için saklayası geliyordu içinden.

"Bulacağını biliyordum."dedi yine şirin gülümseyişini sunarken.

"dedi yine şirin  gülümseyişini sunarken

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Ah,çok heyecanlıyım şu an..."derin bir nefes aldı.

"Nasıl buldun?"

"Zeki kuzenimin arkadaşlarında ekliydi."diye yanıtladı gülerken.

"Oh!Öyle miymiş?"Suho kıkırdadı.Chanyeol'un kötü bakışları eşliğinde.

Chanyeol'un kötü bakışları eşliğinde

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Ne yazmam gerekiyor?"

"Hemen konuya girme bence."

Park Chanyeol~ Selam,hyung !

"Umarım cevap verir."Gülümsediler."Peki,senin soy adın Park.O halde neden orada Park değilde başka soy adı yazıyor?"Jongin,haklıydı.Chanyeol bunun nedenini bilmiyordu ama kendini gizlemek için yaptığını düşünmüştü.

Telefonunu koltuğa koyarak mutfağa doğru ilerledi.

Beş bardak çıkardıktan sonra dolaptan meyve suyunu aldı ve kurabiyelere uzandı.Meyve suyunu bardaklara doldururken düşünüyordu.Acaba abisi ona cevap verecek miydi?Onu affedecek miydi?Abisi nasıldı?Onu özlemiş miydi?Onun boyunu geçmiş miydi?Küçükken sürekli birbirleriyle boy yarışına girerlerdi.

~FlashBack~

"İlk önce ben ölçüleceğim!"Chanyeol,abisini yavaşça iterken bağırdı.

"Yah!Ben ölçülmek istiyordum."dedi kollarını kavuştururken.Karşılarında duran anneleri onlarınbu haline gülüyordu.Onun için bu iki çocuk dünyada ona verilen en güzel iki hediyeydi.Onlar olmasa ne yapardı bilmiyordu.

Elindeki kalemle Chanyeol'un başının hizasına bir işaret koydu.

"Chanyeol,uzamışsın."dedi neşeyle anneleri.

Chanyeol gözlerini kocaman açmış ve kollarını yukarı kaldırarak evde koşuşturmaya başlamıştı.Abisi ise orda somurtuyordu.

Sıra ondaydı.Annesi onun da başının hizasına bir işaret koyduktan sonra konuştu."Uzamışsın,ama hala Chanyeol'den kısasın tatlım."

Chanyeol yanına gelerek gülmeye başlamıştı.

"Biliyordum.Yah,gülmesene!"

Ama Chanyeol onu dinlemiyordu.

~FlashBack End~

Aklına gelen bu anı ile yüzüne bir gülümseme düşmüştü Chanyeol'ün.Elindeki tepsi ile odaya giderken Baekhyun'u geç farketmişti ve ona çarpmamak için garip bir dönüş yaptığında beline bir ağrı saplanmıştı.Yanlışlıkla masaya çarpmıştı çünkü.

"Oh!Channie,iyi misin?!"

Chanyeol gülerken cevapladı."İyiyim~"

Baekhyun rahatladığını belirten bir nefes aldı ve gülümsedi.Daha sonra Chanyeol'ün elindeki tepsiye alarak içeriye gitti.

Chanyeol de ona bakarak şirin bir gülümseme ile peşinden gitti.

Selam!!Nasılsınız?

Bu bölümün yarısını okulda yazdım ve büyük ihtimalle matematik dersindeydim u.u

Ve düzenlerken acayip zorlandım çünkü wattpad yine kafayı yedi.

Neyse.Umarım beğenmişsinizdir.Okuduğunuz için teşekkürler.Sizi seviyorum!

facebook » | baekyeol |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin