The Elite Men Empire Series: Singing Zeus a Love Song

Chapter 33. He's sick.

                  

RUBY

You must be dreaming, Ruby. . .

He can't be here. . .

But damn. . . he looked so real. . .

Ganito na ba ka-grabe ang tama ko sa kanya para magkaroon ako ng hallucination? He's coming towards me. . .closer. . .

Leaning closer. . .pulling me closer. . .his hand on my back, the other one on my nape. . .claiming my lips. . .

Goddamn kiss. . .

That's when I realized I wasn't dreaming. . .

Thank God I wasn't dreaming.

Mas gugustuhin ko pang matulog habambuhay habang ramdam ang init ng halik niya kaysa mamuhay nang gising na wala siya sa harapan ko.

Sana hindi na matapos. . .

"Let's get out of here, Red." Bulong niya sa akin.

And that's when I realized na napunta na sa amin ang lahat ng atensiyon ng mga tao. Nakalimutan ko na rin na may mga kausap ako kanina.

Of course. . .who could think of anything else other than the feeling of being kissed passionately. . .hungrily. . .crazily. . . in the most crowded place there is. . .by the most beautiful man you've ever fell in love with. . .the very first man who stole your first kiss, and the very same man who claims all your kisses. . .

You're not dreaming Ruby. . .

Naramdaman kong iginiya niya ako paalis ng resto-bar at palabas ng resort. Binuksan niya ang pintuan ng MB niya at sumakay ako sa tabi ng driver's seat kung saan siya umupo.

Silence. . .

Hindi ko alam kung paano ko sisimulang magsalita. Parang ayokong mabasag ang moment dahil hindi pa ako nakakamove-on sa halikan namin kanina.

I can hear his ragged breaths and I could feel my heart wanting to reach out for him. . . wanting to feel him.

"Z. . ."

Hindi siya sumagot. Pinalipas ko pa ang ilang sandali bago magsalita.

"Z. . . I---"

"How could you do that?" his voice in his deepest tone, "How could you just run away like that?" this time, he's looking at me. . .pained.

Naramdaman kong umakyat ang dugo sa mukha ko.

Guilt.

"I'm s-sorry."

"Hindi mo man lang ba naisip na baka nag-aalala kami sayo? Me, most of all. . ."

"I'm sorry..." iyon lang ang mga katagang kayang ibigkas ng bibig ko. Natatakot akong umiyak.

I can't cry right now... I don't want to.

"Your Dad. . ."

Sukat doon ay parang natauhan ako. I glared at him. Sa lahat ng pwedeng pag-usapan, my father would be the last person I would want to talk about. Kung maaari lang sana ay huwag na niyang ungkatin pa ang nangyari bago ako umalis, at ayoko nang alamin kung ano ang nalaman niya tungkol sa aming mag-ama.

"Please Z, I don't want to talk about it." matigas na sagot ko.

Marahas siyang huminga pero hindi siya nagsalita. Maya-maya ay ini-on niya ang engine at nagmaniobra palabas ng Sunshine Resort.

Hindi ko na kailangang tanungin kung saan kami pupunta, alam kong alam na niya kung saan ako nagi-stay. Malapit lang ang inuupahan kong bahay na katabi rin lang ng vacation house na tinirhan ni Twix noon at dito sa tapat mismo inihinto ni Z ang sasakyan.