The Elite Men Empire Series: Singing Zeus a Love Song

Chpater 27. Agony.

"Kinakabahan ako... Huwag na lang kaya akong pumunta? Let's just tell him na sumama ang pakiramdam ko..."

It's almost 7pm ng Sabado at kasalukuyan akong tinutulungan ni Twix na maghanda para sa dinner mamaya.

Kanina pa talaga ako nakabihis at nakagayak na pero parang umuurong na naman ang fighting spirits ko.

"Relax... Ako nga noon, sumabak agad..."

Napabuga ako sa hangin.

"Twix, you've already met Tita Sandra and Ellah even before you met King. I've never even met his parents, I don't even know what they look like. And what if they don't like me?" sabi ko habang palakad-lakad at pabalik-balik sa harapan ni Twix na prenteng nakaupo lang sa gild ng kama.

Bakit pa kasi ako pumayag agad na ma-meet ang parents ni Z? Pwede namang saka na lang kapag ready na ako pero kasi...ang sabi niya ay very eager na daw silang makilala ako ng mga magulang niya.

"You think too much. At akala ko ba ready ka na? Umupo ka nga...ako na napapagod kakakausap sa'yo ng ganyan."

Tumigil ako sa ginagawa ko at hindi ko talaga napigilang huminga ng malalim.

"Ready naman ako noong kausapin ako ni Z... pero ngayon ko lang naisip ang mga possibilities na pwedeng mangyari. Paano kung pumalpak ako sa harapan nila? What if they ask me questions that is out of this planet? What if---"

"Ruby! It's all just in your head. Mas pinapakaba mo lang ang sarili mo sa mga iniisip mo na 'yan. Believe me, they will like you. Paranoid ka lang masyado at isa pa, si King na mismo ang nagsabi sakin na mababait ang mga magulang ni Z kaya pwede ba...kumalma ka."

"Really?" hesitant pa rin na tanong ko.

Para lang akong bata na takot sumubok na sumakay sa ferris wheel at minomotivate ni Twix na huwag matakot.

"Come here..." she tapped the space beside her at tumalima naman ako para maupo roon.

"Z loves you, and you love him...and you're just going to have dinner with his parents. Don't think about anything else. Just be yourself and you'll be fine..." niyakap niya ako mula sa side at sapat na 'yon para kumalma ang mga nerves ko.

"Thanks, Twix... what would I do without you?"

Sukat doon ay ngumiti siya.

"So...okay ka na? My hubby is waiting for me downstairs...with your boyfriend, waiting for you. By the way, you look beautiful tonight kaya don't let stress take you."

Nakasuot ako ng simpleng peach-coloured at floral na dress na umabot lang hanggang sa mga tuhod ko ang laylayan. Sleeveless iyon na pinatungan ko ng cream-coloured sweaters. White pumps din ang sapin ko sa mga paa and then I let my wavy length of hair flow freely.

Simple, vulnerable, and sweet yet elegant...

"Okay, let's go..." yaya ko kay Twix na bumaba na.

We went downstairs at nakita namin agad ang mga lalaking nag-uusap habang nakaupo sa couch. Pasara na ang cafe at abala ang mga crew sa pagliligpit.

"Sweetie..." tawag ni Twix sa asawa.

Lumingon sila sa amin and I met my boyfriend's adoring stare.

"Hey, beautiful..." tumayo siya at lumapit sakin and greeted me with a quick, sweet, little kiss on the lips.

Tuluyan namang nawala ang agam-agam ko sa katawan. Kahit na siguro si Miss Minchin pa nanay ng mahal ko, basta kasama ko siya...kakayanin kong humarap kahit kanino.