PERFECT TWO [ON-GOING]

CHAPTER FOUR

Sunday na ngayon, ito naman ang araw ng paggawa ko ng assignments and other projects dyun para sa mga subjects minor pero feeling major na talagang problema ng mag estudyanteng may pakealam sa grades nila. At syempre isa na ko dyun noh?! Ano lang sasabihin ng iba kahit wala akong pake sa sasabihin nila? Sasabihin nilang kaya lang mata-taas ang grades ko dahil anak ako ng stock-holder? Yyung tipong asa lang ako sa mga nakadikit na connections sakin? NO WAY! Aba! Laki kaya ng paghihirap ko para may mapatyunaan tas mamaliitin lang ako ng iba? Kaya kong iendure yyun pero kyung uulit-ulitin lang nila, yyung ang nakakainis na part dyun.

Yyung tipong wala ka ng pake sa mga sinasabi nila, pero dahil wala kang pake, uulit-ulitin nila hanggang mabigay mo yyung pansin na gustong-gusto nila. Eh nakakaawa minsan pinagbibigyan ko, natatameme naman sila or di kaya dadagdagan na naman nila yyung sasabihin nila tyungkol sa pagiging salbahe ko! Lalo na nyung nasa America ako? Akala ko pag nandyun ka wala ng pakealam yyung mga tao sa mga pinaggagawa mo pero di sila natutulad sa ibang tao dito, kaya mas naisipan ko pa na dito myuna talaga tumira at mag-aral. Madaming stress ang estudyante sa ibang bansa yunlike dito sa Pinas, makahanap ka ng circle of friends, or maayos ang pamilyang nabilangan mo, bawas stress. Sa America, teachers, classmates, family and friends LAHAT STRESS!

Speaking of stress, wala kaya kaming bakasyon? Sana meron dahil everymonth ay may bakasyon kami kahit Saturdays and Syundays lang walang pasok. Talagang gala sina tia Amanda at tito Alfred na parents ni Lavignia.

Napatigil naman ako sa pangangalumbaba ko sa study table ko ng biglang magvibrate ang phone ko at ng makita ko ang nagtext ay ikina-excite ko din yyun kahit papaano dahil umaasa ako na eto na ang pause sa lahat ng stress ko. Nastress din ako kahapon dahil kay Steve na tawag ng tawag dahil kailangan daw by next month ay umuwi ako ng New York para sa Winter Season na mga damit na ilalabas namin.

From: Tita Amanda

“Hija, by Saturday may lakad tayo dyun sa bagong resort ng tito Alfred mo. Ayusin mo na sched mo at kailangan sama-sama tayo dyun okay? Goodnight.”

Yes! Sabi ko na eh, after talaga ng stress ay may relaxation na kasama! I can’t wait na para sa weekend na darating! Talagang sasamantalahin ko na ang pagpapahingang yyun dahil for sure dami ko na namang aasikasuhin nito next month. It’s not nice talaga ang pagpapatayo ni Mommy ng another branch ng boutique ko! Bakit kasi nagpatayo pa siya dyun kyung di naman siya ang magmamanage, okay na yyung isang boutique lang dito sa Makati at least less ang byaheng iisipin ko. At sa tuwing nasa New York ako puro bad memories ang naalala ko dyun!

Well di ko myuna dapat isipin ang bad memories. Dapat ay matulog na ako para bukas, gising ang isip ko kaya humiga na ako at pinaantok ang sarili para makatulog agad.

[SOMEONE’S P.O.V]

Buong week ay nagpaka-busy si Tiarah sa pag-aayos ng mga kailangang ipasang projects and assignments sa mga teachers nila kahit 2nd week palang ng Anniversary ng Stravinsky Academy. Sinabi niya kasi sa isip niya na ayaw niyang may iintindihin pa siya at aalalahaning mga responsibilities sa pagbabakasyon nila.

Umabot ang sabado na walang nanggulo kay Tiarah dahil after nito sa school ay umuuwi kaagad siya. At nakiusap naman siya sa mga kaklase niya n asana intindihin myuna siya at pumayag naman ang mga kaklase niya dahil sa gulat ng pagiging maamo ni Tiarah. Naisipan din nilang minsan lang yyun kaya hahayaan na lang nila. Dahil pag regular na pasok sa Academy at walang makakausap ng matino dito.

Sabado na nga at panahon na ng pagdating nila sa Palawan kyung saan dyun ipinatayo ng tito Alfred ni Tiarah na Daddy naman ni Lavignia ang bagong resort nila. Bukod kasi sa Stravinsky Academy ay naghahandle din ng Resorts ang parents ni Lavignia dahil na din sa hilig ng mga ito sa pagta-travel. At bilang stock-holders ay kasama nito ang family nila Georgina at Myst dahil sa humahandle din ang mga magulang nila ng mga sikat na Hotels sa PIlipinas.