-Ruhunu , bağışla.

194 19 7
                                    

Umut .
Hayat hepimizi imtihan eder , kimimizi zor , kimimizi kolay şeylerle . Herkezin sabır derecesi fazladır mesela . Bazı kızlar ; tırnağı kırılsa bağırır , lanet okur hatta . Diğerleri acıya dayanmayı seçer , her ne olursa olsun güçlü görünmeyi . Ama ruhları hep ölüdür , tıpkı bir ceset gibi . Bazı kızlarda vardır ki ; ruhu ile bedeni ile kalbi ile acıya , kendilerini yasaklarlar . Bunlar en güçlü olanlardır , hislerini kaybedenler .
Ne mutluluk , ne üzüntü , ne özlem , ne aşk . Mutlu görünmeyi güçlü görünmeye tercih etmiş insanlar ... Bu insanlardan olmayı çok istedim . Ama herduyguyu geriye bırakabilirken , acı ve özlemimi ne geriye atabiliyorum ne de geriye atmak istemeyi .  Bir acı cektiğinde saatlerce ağlarken , ne geçer aklından ? . Üzülürsün kendine . Kimsenin seni görmedigi bi yerde saatlerce ağladiktan sonra ,ellerini yumruk yapıp ; "Bak bunu yapılanları sakın unutma  " dediniz mi ?
Değersiz hissettiniz mi peki ?  Sanki ölseniz umurlarında olmayacak gibi . Kaybolmuş bir hayatın kıyısından yürüdünüz mü ? Ailesiyle iyi anlaşanları , onların bir dediğini iki etmeyen melek annelerine uzun uzun baktınız mı hiç ? Ağlamak için geceyi beklediniz mi ? Gökyüzü insana huzur verir derler . Gökyüzü bana hiçbirzaman huzur vermedi . Bana acı verdi . Çok acı . Annemi aldı elimden , beni bu dünyada yanlız bıraktı . Acıyla . Babam hep acıydı bana . İlk kızı ben olmama rağmen şimdiki karısının çocuklarini seviyordu . Bu benim için acı değildi . Benim en çok canımı acıtan babamın anneme asla böyle davranmamasıydı . Annemi asla sevmemesiydi . Herşey gelip geçerde , bu acı bambaşkaydı . Herkezden güçlü bir melek kadının , şiddet yuzunden intihar etmesiydi .Elimdeki gazetede ikinci sayfaya konu olan konu Babamın mutlu olmasina şaşırmamalı , karısının hamile olduğuna öyle seviniyordu ki ; oysaki babam beni öğrendiğinde merdivenlerden itmiş annemi . Ama ben çok güçlüymüşüm , dayanmışım . Hayatta kalmaya tüm gücümle dayanmışım , hep soruyorum kendime ? Ne yaşıycakmışım ki ben ? Ne yaşamak için , neden gelmişim buraya . Ait olmamak , bu çöplük dünyadan ,  başını yukarı kaldırdığnda bir yıldızdan bir buluttan çok daha fazla uzak olan bir yavru için , acı fazla degilmiydi ? Babası hayatta olan biri baba özlemi çekermiydi ? Babası için sadece utanç duygusu ifade etmek nedir bilemez her insan .  Bunları yaşamama rağmen , kendimden tiksinenlerden olmadım . Bu , kendime bir ihanetti . İhanet etmek bu dünyada yapacağım en son şey bile değildi . Umudum vardı benim . Yıldızlarda .. Hayalim vardı ... Okulumu bitirmek . Bu yeşil bir hayaldi . Kaybetmistim hep , farkındayım . Ama artık kazanma şansımı vermişti Allah . Yüzüme gülmüştü benim , bana verdiği 2 güzel kalpli dostla . Onlarda yetimdiler tıpkı benim gibi . Birde sahte ama zengin bir babayla . Ah,  ne kadar da komik değil mi ? Babamın arkadası iyi kalpli adam , beni kendi nufusuna almısti . Beni butun medyaya anlatmisti . Bende kabul etmistim tabi , babami merak ediyordum . Babamı gördüm , kızının saçını dikkatle örerken . O an üzüldüm kendime . O kız kadar şanslı olamadım , gecelerce ağladım . o kızla babalarimiz aynı olsada , ne kaderimiz aynıydı nede irademiz . O an Umut amcanın yanına gidip o eve asla girmek istemedigimi soyledim , asla .
Beni anlayisla karsiladi . Umut abi cok iyiydi aslinda . Baba olamayan bir adamdı . Babamin bana yaptiklarini duyunca beni yanina almak istedi nufusuna . bende kabul ettim , sırf babamı birazdaha görebilmek için . Ne kadar da kötü dimi ? Babalar kızlarından bu kadar kolay vazgecebilmesi ?
Biz neden vazgecemiyoruz , onca yaptigina karsi neden sadece bir kere sarilmak istiyoruz ? Bunu umut amcaya söylediğimde birkeresinde bu  kelimeleri söyledi ; "Umut . Ah , Alara . Hep umut et . Ama babana karşı değil , beyaz hayaller kur kendine . Bembeyaz gelinlikli ol , kalbin kadar yüregin o kadar temizki , senin kocan olacak adam , seni bu hayattan kurtarmaya , mutlu etmeye yeticek , umudunu kaybetmek , ölmeyi seçmektir . Kalbin kırık olabilir , Ama ruhunu ölüme terketme . "dedi tam kalbimi göstererek . " Kırık bir kadın , iyidir Alara . Herkeze güvenmez bu hayatta . Ve sende hayatin için herkeze guvenme "
O günden sonra Umut amcanın dediklerini hiç unutmadım . O da beni sahipendi , umutun düşmanları falan bizi bulamasinlar diye elinden geleni yaptı , evimizin arabamın hepsini o hediye etti , ısrarla borc olarak kabul ettim .
Ve kararlı günler gelmisti Babamı artık takmıycaktım . Benim babam Umuttu . Herkezinde bildigi gibi .  Eda vardı sarışın ,  İmran vardı Esmer . Bunlar benim hayatımın en önemli iki varlığı . Herşeyin üstüste geldiği heryerde geldiler buldular beni . Anne gibi sevip baba gibi korudular beni . Bana gereken butun ilgiyi verdiler . Onlara o kadar borçluydum ki , ödeyebilecegimi sanmiyodum . Beni , kırık bir kızdan , umudu olan bir kıza çevirdiler . Yarın ise okulumuz başlıyordu . 2015 -2016 Eğitim ve  öğretim yılı . Beykent üniversitesi . Yatakta doğrulup camı açinca içeriye guzel bir rüzgar esti , benim yildizimi gördüm . Öptüm onu , okula gidecegimi , mutlu oldugumu söyledim . Ben artık mutluydum .  Çok mutlu .

KIRIK CESETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin