-1 AY SONRA-
En arkada Irmak'la birlikte oturmaya başladım.Önümde Efe ve arkadaşı Orhan oturuyor.Biraz utangaç bir kız olduğum için Efe'yle birden sohbete giremiyorum ama Irmak gayet konuşkan biri olduğu için Efelerle konuşuyoruz. Zaten hocaların ve sınıftakilerin dilinde en arkadaki dörtlü olarak anılmaya başladık.
Bir gün konu evliliklere çocuklara gitti.Efe ''hayatımda tek istediğim şey baba olmak''dedi bir an onla evlendiğimi düşündüm aslında kulağa kötü gelmiyor.Şu ana kadar Efeden hoşlandığımı sadece Irmak'a söyledim.Irmak sürekli Orhan'ı lafa tutup bir şekilde bizi yalnız bırakmaya calissada Orhan bizi yalnız bırakmıyor.Gerçi yalnız bıraksa Efeye tabiki de duygularımı açıklamayacağım ama olsun.Lisede günler böyle geçiyor.En arkada sürekli konuşuyoruz,hocalardan azar işitiyoruz.
***
Yılbaşına bir hafta kalmıştı.Irmak 2 günden beri okula gelmiyordu.İçimde kötü bir his vardı sanki kötü bir haber beni bekliyor gibi hissediyordum.Bunları düşünmeyi bırakıp sırama geçtim.10 dakika sonra Irmak sınıfa girdi.Yüzüne baktığımda kötü bir şey olduğunu anladım.Yanıma oturdu direk telefonunda mesajları açtı ve bana verdi.Konuşma Efe'yleydi.Büyük bir heyecanla okumaya başladım. Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.Efe benim ondan hoşlandığımı öğrenmiş, ''ben Öykü'yü üzmek istemiyorum çok iyi bir kız ama bu aralar yeni bir ilişkiyi atlatacak durumda değilim Öykü gerçekten çok iyi bir kız ama olmaz yapamam ben hep onu arkadaşım olarak gördüm hiç o gözle bakmadım onun duygularıyla oynamak istemem'' demişti.Irmak'a sarıldım ve göz yaşlarımı serbest bıraktım.Kabullenmek istemiyor,beni sevmeyişini duymak istemiyordum.Ama ben Öykü Aslansam pişman olması için elimden geleni yapacaktım..
