Γεφυρα μεταξυ Ζωης και Θανατου

Κεφαλαιο 4

Το ασθενοφορο... Επιτελους ηρθε... Εκει ανεβαινει η μαμα της Αννας ενω εμεις τρεχουμε σπιτι μου να παρουμε το αυτοκινητο μου...Ελπιζω να την σωσουν... Θα ειναι αδικος τετοιος θανατος... Πολυ αδικος...Δεν θα αξηζε στην Αννα...Γιατι ομως το εκανε; Γιατι;

Μετα απο 3 ωρες

Περιμενουμε με αγωνια εξω απο τον θαλαμο της Αννας εδω και κατι αιωνες... Ειναι λογικο αφου η ζωη της Αννας ειναι θεμα ζωης και θανατου... Θες.δε θες ειναι φιλη μας και νοιαζομαστε... Την αγαπαμε και οι δυο... Γιατι να υποστει βια; Δεν της αξιζει...

Αλισον pov

Δεν μπορω να περιμενω αλλο... Θελω να κανω κατι για να βοηθησω... Χρησιμο... Αλλα ξερω πως το μονο που θα βοηθησει ειναι η υπομονη... υπομονη και ελπιδα στη σωτηρια... Ξαφνικα βγαινουν μεσα απο το θαλαμο μερικοι γιατροι... μας πλησιαζουν... Ααααχχχχχ,μακάρι να πουν ότι ειναι ζωντανή... Μακάρι μακάρι μακάρι... Δεν μπορώ άλλο σκάω τρέχω δίπλα στους γιατρούς πριν κάν μας πλησιάσουν και αρχίζω τις ερωτήσεις σε στυλ '' ειναι ζωντανή;'', '' ειναι καλά;'', '' θα αναρρωσει;'' κτλ.

''Κύριες μου είστε τυχερές την προλάβατε πριν χειροτερέψει την κατάσταση τησ'' λέει ένας από αυτούς ενώ εγώ από μέσα μου λέω '' όχι δεν έχουμε προλαβει'', '' αν είμασταν μαζί της δεν θα συνέβαινε κάτι τέτοιο'' και κάτι αλλά που δεν είχαν τελειωμό. Παρόλα αυτά νιώσαμε εγώ η Μεγκ και η μητέρα της Αννας να φεύγει ένα βάρος να φεύγει από πάνω μας και ένα κύμα ανακουφίσεις να μας περικλείει. Θεέ μου ευτυχώς ειναι καλά.

''Μπορειτε να μπειτε μεσα να την δειτε αλλα για λιγο. Χρειαζεται ξεκουραση'' συνεχισε ενας απο τους γιατρους. Και οι τρεις τρεξαμε σαν τις τρελες προς την πορτα του θαλαμου και την ανοιξαμε.

Ειδαμε την Αννα ξαπλωμενη στο κατασπρο κρεβατι με σωληνακια στην μυτη της. Παιρνουμε εγω και η Μεγκ απο μια καρεκλα ενω η κ. Ελπιδα στεκεται ακομα ορθια κοιτοντας την κορη της.

Ελπιδα's pov

Η κορη μου... η κορουλα μου... ξερω πως ποτε δεν της συμπεριφερθηκα σωστα... ισως επρεπε να της εξηγησω γιατι της συμπεριφερομουν ετσι ολο αυτο το καιρο... ''Αννα'' ειναι το μονο που λεω... το μονο που μπορω να πω... ''Αννα" ειναι το μοναδικο που λεω... τιποτα αλλο... μετα... σκοταδι...

..............................................................................................

Γεια σε ολους οσους διαβαζουν την ιστορια μου. Πρωτα απ'ολα συγγνωμη που δεν ανεβαζα ολο αυτο το καιρο... πραγματικα ειχα τις υποχρεωσεις και τις αλλες ιστοριες μου... πραγματικα μερικες φορες η φαντασια μου ξεπερνα τα ορια... αν θελετε ριξτε μια ματια και στις αλλες ιστοριες θα χαρω πολυ. Επισης συγγνωμη που βγηκε τοσο μικρο αυτο το κεφαλαιο. Ελπιζω να σας αρεσε... τι λετε να κρυβει η κ. Ελπιδα απο την κορη της; θα δειτε στη συνεχεια... εως τοτε αντιο...