Κάλεσμα Σωτηρίας #Wattys2016

Κεφάλαιο 15:Ο Αφέντης Άροου

[...]

Μ-Επέζησε μετά το χτύπημα του Τοξότη...;Ρέι γιατί δεν μου το είπες; ούρλιαξα από θυμό,καθώς κατέρρεα ολοκληρωτικά.Ήταν σαν να πεθαίνω.Σαν να πνίγομαι μέσα σέ ένα ποτάμι πόνου, και κανείς δεν μπορούσε να με βοηθήσει.Απλά κάθονταν να με κοιτάζουν να πεθαίνω αργά και βασανιστικά.Αργά...και... βασανιστικά.Ο λαιμός μου είχε γίνει ένας τεράστιος κόμπος που δεν με άφηνε να αναπνεύσω.

Ρ-Μετά που έφυγες από το Skyrim,προσπάθησα να του δέσω τις πληγές με ό,τι είχα.Έκοψα ακόμη και κάποια κομμάτια από τα ρούχα μου.Το ρολόι μου τότε έβγαλε ένα τιρκουάζ «κύμα» που σκαρφάλωσε επάνω του και τότε μπόρεσε να σηκωθεί.Ήταν ζωντανός,είπε και άρχισε να κλαίει

Μ-Τεό,γιατί σε άφησα...γιατί...

Κ-Θέλω να πάρω εκδίκηση.Καταραμένε Μαλτάζαρ...Ξέρετε τι;Θα τον νικήσουμε!Δεν θα τα παρατήσουμε τώρα!είπε η Κρίσταλ και άπλωσε το χέρι της.

Κ-Είστε μέσα;

Η Ρέι σηκώθηκε από το πλευρό του Τεό και άπλωσε το χέρι της πάνω στο χέρι της Κρίσταλ.

-Ούτε εγώ τα παρατάω.Του αξίζει ένα γερό μάθημα!είπε και χαμογέλασε

Εγώ κι ο Έζρα είχαμε σαστίσει.Δεν ξέραμε αν έπρεπε.

Ε-Ρέι,Κρίσταλ,δεν καταλαβαίνετε τον κίνδυνο;Το Σκότος είναι παντοδύναμο τώρα πια.Δεν πρόκειται να μας νικήσετε...

Μ-ΕΖΡΑ ΤΙ ΛΕΣ;ΕΙΠΕΣ «ΜΑΣ»!είπα με τους χτύπους της καρδιάς μου να επιταχύνουν από φόβο.

Ε-Ακριβώς!«Μας!»Καημενούλια μου.Τι κρίμα που ένας «φίλος» σας πρόδωσε!Μπου,χου,χου...είπε με ειρωνία γελώντας.Η Ρέι άρχισε να ξαναδακρύζει και ήταν σε στάση ετοιμότητας.Όπως όλοι.

Ε-Δεν ξέρετε πόσο ζωντανός νιώθω με την Μαγεία του Σκότους.Μέριλιν,το Σκότος σε ευγνωμωνεί.Έλα μαζί μας.Θα νιώσεις παντοδύναμη.Και τότε,θα μπορέσεις να σώσεις τον Τεό...και ποιος ξέρει;Μπορεί να γνωρίσεις τους γονείς σου...είπε με απαλή φωνή.

Ρ&Κ-Μέριλιν μην τον ακούς!Μη...Λέει ψέμματα,είπαν ουρλιάζωντας.Τότε πήγαν να του επιτεθούν.Όμως ο Έζρα-που τώρα πια αμφιβάλλω αν είναι το πραγματικό του όνομα-τις κοίταξε και με μια απότομη κίνηση με το χέρι του τις σήκωσε στον αέρα.Μετακίνησε την Ρέι και την Κρίσταλ στα αριστερά του.Ήταν λες και τις είχε παγώσει και δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα.Έκανα ένα βήμα πίσω και έβγαλα τρέμοντας το δόρυ.