It CAn't be ME. Why? (ON HOLD)

truth.

A/N: ayan ngayon lang nakapagupdate. haha. may naisip na kasi ako.. :)

malalaman na natin kung bakit galit si kelvin kay rei. :)

=============================================================================

KELVIN'S POV

bakit nga ba ako galit kay  Rei Mary Francisco? hindi ko alam kung para sa inyo mababaw itong dahilan na ito.

*FLASHBACK*

kakalipat lang namin ng bahay noon. 5 years old pa lang ako that time. dati kasi wala kaming permanent address ng mama ko. at kung itatanong niyo kung asan ang papa ko. eh hindi ko alam. at wala akong pakialam. tss. iniwan niya kami ni mama ng walang paalam. ewan ko kung saan sya nagpunta. ang pagkakaalam ko may babae sya we. pero wala na akong pakialam sa kanya. galit ako sa kanya. hindi ko mkakalimutan ang sakit na dinulot nya kay mama.

Dumating na kami sa bago naming bahay. sana may maging kaibigan ako. Lumabas ako ng bahay. may nakita akong mga batang naglalaro. gusto kong sumali.

"Pwede bang sumali? Wala pa kasi akong kakilala dito eh. kakalipat lang namin ng bahay" ^_____^ ang ganda nung babae. sana pumayag sya.

"Sige sali ka. :)" sabi nung batang babae. ang bait nya. :) "ako nga pala si rei."

"uy Dawn, sali natin sya? please?" sabi nya dun sa batang lalaki na kalaro nya.

"AYOKO! bakit natin sya isasali? sino ba yan?" sabay alis nung Dawn.

"uy sige. alis na ko." paalam ni rei. hinabol nya na yung dawn. bakit kaya ang sungit nun?

sa pagkakatanda ko yun yung  first love nya. hai. hanggang ngayon gustong gusto ko pa din sya. stalker na nga ang dating ko diba? hai.ngayon nga wala ng Dawn pero may Jayson naman.. hai. pero.. yung galit ko. hindi pa rin nawawala.

KASI......

Pagkatapos ng  5months dun sa bahay namin. lilipat na naman kami...  hai.... ang hirap naman ng ganito.. kung andito lang sana si papa. hindi kami magpapalipat-lipat ng bahay. T.T pero ok na rin... almost 5 years na rin naman kami dito sa bahay na nilipatan namin.

Kamusta na kaya si rei?  di man lang nya tinanong yung pangalan ko. kasi naman yung Dawn na yun. Ano kayang masama sa pagsali ko sa laro nila?

Hmmmm. sarap tlaga ng luto ni mama. the best talaga sya!

"mama, asan ba si papa?" bigla ko na lang naitanong yan kay mama.

"anak, tutal naman 10 years old ka na.. alam ko maiintindihan mo na ang papa mo... natatandaan mo ba nung lumipat tayo ng bahay nung 5years old ka pa lang? dun  nakatira ang papa mo. hindi mo lang sya nakikita. anak, may bago na kasi syang pamilya doon eh."

*END OF FLASHBACK*

nalaman ko na yung kinakasama ni papa ay yung mama ni rei. pero hindi kami magkapatid dahil di naman sya anak ni papa biologically. yung mama ni rei may unang asawa pero namatay. binabantayan ko si rei lagi. Hindi alam ni mama na pumupunta pa rin ako dun sa bahay namin dati. wala akong iniisip kundi maghiganti kay rei. bukod sa hindi nya ko sinali sa laro noon... inagaw pa nila ang papa ko.

mababaw ba ang dahilan ko? mababaw ba? wala akong pakialam sa magiging opinyon niyo. basta ang alam ko galit na galit ako sa kanila. PERO bakit ganun? may isang parte dito sa puso ko na hindi pa rin maalis-alis ang pagmamahal ko na nabuo nung bata pa lang ako? nakakainis! dapat galit ako. dapat wala nitong pagmamahal na hindi ko maiwasang maramdaman.

may isang parte ng puso ko na nasasaktan kasi hindi nya ko maalala. bakit hindi man lang nya napansin na ako ito? na ako yung gustong sumali sa paglalaro nila noon? bakit?

nung enrollment namin nung first year high school. nabunggo  niya ko sa pagpila. napaupo pa nga ako we. hindi man lang sya nagsorry. maraming nakakita sakin. maraming tumawa dahil napaupo ako. Napahiya ako ng sobra. pinangako ko sa sarili ko na gaganti ako.

inaamin ko hindi ako matalino. kaya nga nagsimula lang ako sa isang mababang section. pero nag-aral ako ng mabuti. lagi akong nagbabasa. dahil gusto kong lagpasan sya. gusto kong ipamuka kay papa na mas magaling ako kaysa sa bago nyang anak. at ngayon.. kaklase ko na sya. nagpakatalino ako para lang maipamukha sa kanya na magaling ako... at sisimulan ko na ngayon ang paghihiganti ko. *evil laugh*

"hui pare? ok ka lang? haha! bakit ang lalim ng iniisip mo dyan?"  sabi sakin ni arjun..

lumilipad yung isip ko. hahaha. nakalimutan ko na nasa school nga pala ako. masyado akong nadala sa mga bagay-bagay.

Next subject namin Physics. adviser na namin. yes! sitting arrangement. sa wakas maayos na rin mauupuan ko. hindi gantong palipat-lipat ng upuan.. pero sya. mukang masaya sya kasama nung friends nya.

"Rei Mary Francisco. dun ka sa third column, fourth row" blah..blah..blah..blah..blah..blah..blah.. tapos na yung mga girls. so boys na! yehey! yung sitting arrangement nga pala. magkatabi ang girls at boys.

"Kelvin Dela Cruz., dun ka sa third column, fourth row" waaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!! katabi ko sya!!!!! kinkabahan ako. yuhu! aw! bahala na nga. para tatabi lang eh? ano bang problema?

"Hello? Sana maging friends tayo.." hindi pa rin sya nagbabago. mabait pa rin sya. hai. kaya mahal ko sya eh...

WHAT????? sinabi ko bang mahal ko? haist!!! sabi na ngang dapat galit ako sa kanya! ang kulit mo kelvin..!!! makulit na makulit ka! grabe ka! tss =____=

natapos ang buong araw na kinakabahan ako. grabe. hai. pero natutuwa ako kasi halos ako lang ang nagrerecite dito. grabe!! pilot section tapos natatahimik pag recitation na? weird! tahaha...

=========================================================================

magvote po tayo ha? please? salamat po!