Yeter diye dağa taşa haykirasim var. Yaradana değil şikayetim insanlara,
Kör gözlere vicdansiz yüreklere,
Çekip gidesim var çok uzaklara.
Birakamadiklarimin hayatlarını düşünüyorum.
Beni de düşünen tek bir kalp olsaydı,
Bu kadar yalnız kalmasaydim.
Gözlerimi karanlığa değil umutlu bir sabaha aralasaydim.
Umutlarimin kanadı kirilali çok oldu.
Mücadelem bile anlamsız yaşamak bile anlamsiz.
Nefes almak bile zor geliyor bitkin bedenime.