Jaebum... Yıllar sonra bu isim benim için ne ifade edecekti?..
Bazen bu tür sorular zihnimi o kadar çok meşgul ediyordu ki.. Ama insan elinde olmadan merak ediyordu işte. Acaba yıllar sonra hala Jaebum'u seviyor olacak mıydım?..
Dün gece tüm bu güzel ama bir o kadar da karmaşık şeyleri düşünerek daldığım uykumdan uyanmıştım.
Gözlerimi yavaşça açtığımda, içeri süzülen güneş ışıkları yüzümü buruşturmama neden olmuştu. Gözlerimi iyice açıp etrafı net bir şekilde görmeye başladığımda ise yatağımda hafifçe doğruldum.
Bu sırada hemen yatağımın dibinde oturan Jaebum ile karşılaşmayı beklemiyordum.
Sırıtarak bana bakıyordu. Gözleri, her zaman hayran kaldığım şeklinde ki gibi kısılmışları yine.
Yatağımda kıpırdanmaya devam ederken, ''Burada ne arıyorsun?..'' diye sordum gülümseyerek. ''Ayrıca saat kaç?''
''Şşh, daha çok erken. Güneş yeni doğmaya başladı.'' diye fısıldadı. Sırtını dönüp hemen arkasında ki cama bakmıştı.
''Bunu yatağımın üzerinde buldum, sana vermek için gelmiştim.'' dedi omuz silkerek.
Eline baktığımda gösterdiği şey bilekliğimdi. En sevdiğim siyah ipli bilekliğim.
Yatağının üzerinde mi bulmuştu?.. ''Gece düşürmüş olmalıyım.'' diye mırıldandım. Başka bir açıklaması olamazdı.
Muhtemelen gece, sihirli kalemi kullanmak için odasına girdiğimde düşürmüş olmalıydım.
''Gece mi? Sen geceleri benim odama mı giriyorsun Youngjae?'' diye sordu, pis pis sırıtırken.
Ona gözlerimi devirerek baktıysam da çok geçmeden bende sırıtmaya başlamıştım. ''Sadece dün gece girdim.'' diye karşılık verdim.
''Neden ki?'' diye sordu sırıtmayı bırakarak.
''Merak ettim. Odam da ne arıyordun ki?.. Hemde yatağımın üzerinde.'' tekrar sırıtmıştı.
Sanırım hala görmemiş olmalıydı. Mantıklı olanda buydu zaten. Kim uyanır uyanmaz omuzuna bakardı ki?..
''Aslında..'' dedim.
Ben cümlemi henüz tamamlamak üzereydim ki, Jaebum aniden üzerinde ki yarım kollu siyah tişörtü seri bir şekilde çıkarttı.
Şuan karşımda yarı çıplak duruyordu.
Dakikalar sonra gözlerimi vücudundan kaçırmayı başarabildiğimde, yüzüne baktım.
Yüzüne baktığımda ise omuzunu işaret ederek gülümsedi.
''Youngjae... Bu.. Çok güzel.'' dedi.
Omuzuna baktığımda, ''2JAE, DAİMA.'' yazısı ile bir kez daha gurur duymuştum. Ve açıkçası biraz da utanmıştım. Gülümseyerek yere baktım.
''Bu nereden aklına geldi?'' diye sordu. Sesi merakını belli eden bir tonda çıkmıştı.
''Aslında bir kalem sayesinde...'' diye mırıldanırken, bu cümlenin kulağa ne kadar tuhaf geldiğini farkettim. ''Bekle bir saniye.''
Yatağımdan kalkıp hemen karşımda ki masaya doğru ilerledim, ve masanın üzerinde ki hayranın hediyesi olan kalemi elime aldım. ''İşte burada.''
Jaebum anlamayan gözlerle bana bakıyordu. Gülümseyerek karşısına oturdum. Şuan ikimizde yatağımın üzerinde oturuyorduk.
''Dün fan meeting de bir hayran bana bu kalemi verdi ve bununla ne yazarsam onun gerçek olacağını söyledi. Evet, ilk başta bana da pek inandırıcı gelmedi ama gene de denemekten ne çıkar ki diye düşündüm.'' deyip kıkırdayarak omuzuna dokundum.
