Aradan bi ay gecti çok mutluyduk . anneler günüydü bn hediye almaya diye cikip onunla parka gidecektik . fakat annem geldi amcamin öldüğunu söyledi bn hala" sen cenazeye gitme bkle bn gidip sana hediye alip gelim sonra git dedim " fakat o her zamanki gibiii" sevgiiiiiii" diye bagirdi o günü hic unutmam . bu arada annem hamileydi ve iki ay sonra doguracakti. Cok huysuzdu . biz mahmytla hala mektuplasiyorduk. Bi gece mahmut bna kapiya cik dedi bnde icerdeki misafirleri, annemi hic takmayip ciktim .bna mektup verdi ve ilk o an öptü bni yanagima ufacik bi buse kondurdu . içeri gectim mutfagin ortasinda durup mektubu okumaya basladim . bi an annem geldi ve bnden mektubu istedi .çok korktum o gün. Hemen kactim mektubu sakladim ve uyudum . ertesi gün annen unutmustu yada bna oyle gelmisdi. Aradan bir kaç gün geçti . cama ciktim mahmutla konusyoduk annem geldii. Gördü.amcam evde oldugu icin birşey demedi .ama ertesi gün evde yanlizdik annemle . otur yanima dedi bir daha o cocukla gorusmiceksin dedi bnde tmm deyip odama gittim agladim bütün gün .ama hala konusuyodum mahmutla . ve annemin doğum sancilari baslamisdi o gece belkide beni bitiren hayatimi yakan o gece
07.07. 2014 .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sürpriz. Ama Bizi Yaziyorum Sevgilim.
Fanfictionİstanbul'a ilk geldigim günden beri burayi hic sevmemisdim. Havasini, suyunu ama insanlari iyidi . tam dört yıl bağcılar da oturmustuk . sonra babamin islerinden dolayi baska bir yere tasindik gecici bir sureligine orayi daha bi sevmisdim. Ama fazla...