Sürpriz. Ama Bizi Yaziyorum Sevgilim.

İstanbul'a ilk geldigim günden beri burayi hic sevmemisdim. Havasini, suyunu ama insanlari iyidi . tam dört yıl bağcılar da oturmustuk . sonra babamin islerinden dolayi baska bir yere tasindik gecici bir sureligine orayi daha bi sevmisdim. Ama fazla kalmadik orda çünku kendi evimiz artik yapilmisdi ve oraya tasinmaliydik. İlk dvi görmeye gittigimde "baba bu apartmanin ismi sevgi olsun mu demisdim ". Oda bna eğer apartmanda baska bir sevgi daha olursa yapacaginii soyledi.(babam muteahhit di ve o apartman onundu).tasinacagimiz zaman amcamlara gittim tasinma telasinii hic sevmem ..iki hafta gelmedim. bizimkiler yerlesmisdi artik eve döndüm . ve ilk gün hic güzel gecmemisdi ama ertesi gün teyzemler geldi. Sokakta top oynadik bn daha 13 yasina yeni basmisdim .o gün guzeldi ertesi gün ders calisiyodum odamda annem cagirdi "üst komsunun kizi seni cagiriyor defi".bnde gittim kapida otrduk .saclarim dumduz üstümde mor bi esofman tatlis tatlis konustuk sonra biri geldi sibelin " üst komşu"