THE HACKER

- 5 -

YAZAR : GALAXYEXO

Güneşin gözüme yansıttığı ışıklardan rahatsız olarak uyandım . Saat 10:00 ' dı fakat şuanda işe gitmek istemiyordum nedeni dün geceydi . Chanyeol'dan deli gibi utanıyordum . Onun durumu büyük ihtimal benden farklıydı . Öptüğü ilk erkek olabilirim ama öptüğü ilk kişi değilimdir . Onun gibi birinin bu zamana kadar çıktığı biri olmaması düşük ihtimal . 

Yataktan kalkıp bütün katları dolaştım ama Sehun'dan iz yoktu . Sehun'a bugün gelmeyeceğimi belirten bir mesaj bırakıp mutfağa geçtim . Bir şeyler hazırlayıp yedikten sonra üzerimi değiştirdim . Telefonumun titremesi üzerine ekranı açtım , mesaj Sehun'dan gelmişti .

- Hasta mısın , Neden gelmiyorsun ?

- Evet , sen evde değil miydin ?

- Hayır , seni bıraktıktan sonra dışarı gitmiştim . Yanına gelmemi ister misin ? 

- Gerek yok ,  ben idare ederim .

- :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::) 

Telefonu masaya bırakıp televizyon izlemeye gittim .  Hava yağmurluydu , evdeki tek ses yağmur damlalarının camda çıkardıkları sesti . Televizyonda biraz oyalandıktan sonra uzandığım koltukta uyuyakalmıştım . 

***************

Hava kararmıştı ve zil sesini ısrarla çalan kişiye bakmak için uzandığım yerden kalktım . Kapıyı açmamla içeri kendini atan kişi Chanyeol'du . 

Ne olduğunu anlamadan yakama yapıştı . 

" Fırsat bu fırsat beni öpmeyi başardın ha , iğrenç sürtük ? "

" Sen neden bahsediyorsun ? " bileğimi daha çok sıktı . 

" Dün geceden bahsediyorum , anlamamazlığa gelme . Belkide beni öpmek için daha fazla içip sızdın , sonuçta sen iğrenç bir ibne değil misin ? " bu sözlere nasıl dayanabilirdim ki artık ? Herşey bitmiş derken hayatım yine  boka dönüyordu . Gözyaşlarımın akmasına engel olamamıştım , kendimi Chanyeol'dan kurtarıp kapıdan dışarı çıktım . 

Chanyeol sadece kalbimi kırıyordu , fazlasıyla . Telefonumu almak için elimi cebime attım . Kahretsin , telefonum evde kalmıştı şimdi ne ben birine ulaşabilirdim nede birisi bana . Kasvetli ve karanlık bir yolda buldum kendimi . Ne ara buraya kadar gelmiştim ki sadece eve gitmek istiyordum ama ya Chanyeol hala oradaysa ? Arkamdaki üç tane uzun gölgeyi gördükten sonra adımlarımı hızlandırdım . Ona sinirlenip evden çıkmasaydım bu saatte dışarıda da olmazdım . Arkamdaki kişilerden birisi kolumu tutup kendine çekti . 

" Kaçmaya çalışssan bile bizden kurtulabileceğini mi sandım ? " yanındaki diğer iki adamla birlikte gülmeye başladılar . Korkuyorum , herşey Chanyeol yüzündendi . 

" Benim param falan yok bırakın beni ! " alayla güldükten sonra yüzüme attığı yumrukla yere düştüm . Daha fazla vurduktan sonra gözlerim kararmaya başladı . Neden kimseye karşılık veremiyordum , neden bu kadar güçsüzdüm ? Bundan nefret ediyordum . Bir kızmış gibi beni kurtarmasını bekleyen prensimi bekliyordum da mı  karşılık veremiyordum?

****

Gözlerimi açtığımda yine aynı yerde fakat farklı bir vaziyette bulunuyordum . Üzerimdeki kıyafetlere kan bulaşmış berbat bir haldeydim . Zar zor ayağa kalkmış ve yalpalayarak yürüyordum . Sanki The Walking Dead ' de gibiydik ve bende zombie idim , evet benzettiğim şey gerçek gibiydi insanlar bana kötü kötü bakışlar atıyordu . Sehun'un evine daha çok vardı , adımlarımı hızlandırmak istiyordum ama yapamıyordum . Bu kötü bakışlardanda usanmıştım , hiç mi dayak yiyen insan görmedi bu salaklar ? Sehun'un evi göz hizama geldiğinde sevincimden dans edebilirdim  - edemezdim -    .   Evin önüne geldim bunca yol yürüdükten sonra daha fazla dayanamayacağımı anladığım kendimi zorlayarak kapıya geldim . Kapıyı açan Sehun'a kaybolmuş çocuğun annesini bulunca ki tepkisi gibi sevinmiştim . 

" Tanrım Baekhyun bu halin ne ? ! "

" Beni içeri taşırsan herşeyi anlatabilirim . " beyni çalışınca beni kaldırıp içeri koltuğa bıraktı . 

" Bekle beni , ilaç falan getireyim . " çok geçmeden aceleyle yanıma gelip kremleri yaralara sürdü .  İşi bittikten sonra anlatmamı beklediğini anladım ve herşeyi anlattım . 

" Hastaydım ve dışarı hava almak için çıktım . Gece olmuştu , ayrıca telefonumu yanıma almayı unutmuştum . Issız bir sokağa geldiğimde üç serseri para istediler fakat cüzdanımda yanımda yoktu , paramın olmadığını   söylediğimde , yalan söylediğimi sandılar ve işte bu haldeyim . " Chanyeol'dan bahsetmemiştim çünkü biliyorum , Sehun onun yakasına yapışırdı ve bu onunla olan arkadaşlığını tehlikeye sokardı . Benim yüzümden aralarının açılmasını istemiyorum . 

" Sana çanta almak gerekli , ayrıca gecenin o saatinde tek başına hangi beyinle çıkarsın ? " gözlerini devirdi .

" Artık yanında güvende değil miyim ? " 

Başımı boyun girintisine yasladım . Kasılan yüzünden gülümsediğini hissedebiliyordum , ayrıca yüzünde kızarıklık oluşmaya başlamıştı . Bu hali fazlasıyla sevimliydi. Onun yanındayken kendimi güvende hissediyordum .