THE HACKER

-13-

YAZAR: GALAXYEXO

"Ne isterdiniz?" kelimelerinin durgunluğundan,ses tonunun sönüklüğünden ve müşterilerden bıkmış bir halde olan,siyah önlüklü,bitkin çalışana macchiato   istediğimi söyledim.İsmimi bile sormadan kahve bardağını yanındaki çalışan arkadaşına uzattı.Hazır olan kahveyi çalışanın elinden aldım ve dudaklarıma götürdüm.Ağızımda dağılan tanıdık ve kötü tadın etkisiyle yüzümü buruşturup kahveyi yerine koydum.Ben macchiato istemiştim, fakat az önce içtiğim con panna idi. "Bana yanlış kahveyi vermişsiniz,ben bunu istememiştim.hatta bundan nefret ederim." Çenem ile önümdeki kahveyi gösterdim.Söylediklerim sanki çalışan adamın bir kulağından girip diğer kulağından çıkıyormuş gibi bir hali vardı.Bu ne zaman susacak der gibi bakan baygın bakışları uzun süre yüzümde dolandı.

"O sana ait değil." bakışlarım,uzun bedene ilişti. "Umarım sadece bir yudum almışsındır Baekhyun.Bu benim en sevdiğim."  

"En sevdiğin mi? Damak tadın iyi değilmiş Chanyeol."         'Merhaba,ben buradayım.' diye seslenen torbalarına ve mor göz altlarına kaydı gözlerim.   "Uykusuzluğunu kahve ile mi bastırıyorsun?" Benden sıkılan çalışan kahvemi uzattı. Elindeki kahvesinden bir yudum aldıktan sonra konuştu,
"Bastırmaya çalışıyorum."

Kuru ve yüksek sesli öksürüğüm derin sessizliği bozdu. "Çalıyor musun?" gözlerim ile Chanyeol'un yanında duran siyah,deri ve mat çantanın içerisindeki gitarı işaret ettim.

"İyi çaldığımı söylerler." böbürlenerek söylediği kelimelerinin ardından,soluk yüzünü aydınlatan güzel bir gülümseme bahşetti gözlerime.

"Bir gün dinlemek isterim."

"Gitar çalmam ortama ve yanımda,gitarımın sesini işetecek kişilere bağlı.Tüm bedeni ve kişiliği ile bana ilham verebilen insanların yanında çalabiliyorum.Zihnim ve parmaklarım ancak en iyi o zaman gitarım ile buluşuyor.En azından kendimi öyle daha rahat hissediyorum." uzun süren cümlesinin ardından dışarıya sesli bir nefes verdi.

Eskiden bende gitar çalıyordum dedim güzel bir edayla. Chanyeol oturduğu sandalyeye biraz daha sindi ve gözlerini hiç ummadığı bir kelime duymuşçasına büyülttü. "Çalıyordun? Artık neden çalmıyorsun?" Chanyeolun sorusu üzerine kişiliğim geçmişe,geçmişime yolculuk etmeye başladı.

"16 yaşıma bastığım ilk gün ve o günün bana gelen ilk hediyesi gitardı.Haliyle daha çalmayı bilmiyordum.Notaları bile bilmeden parmaklarım istemsizce gitarıma gidip anlamsız ve gürültülü sesler çıkartıyordu.Bana o gitarı alan arkadaşım,bu sesleri kesmem için tanrıya gitara bir şey olmasını dileyerek dua etmiş.Görevlilerden biri artık gitarımdan ve bana en güzel,en ince tondaki ses gibi gelen fakat onun tabirince acı çeken karga sesli gitardan bıktığını söyledi.Ona gitarımın sesinin acı çeken karga gibi değil,şarkı söyleyen muhabbet kuşu gibi olduğunu söyleyince ne yaptı biliyor musun? Gitarı alıp duvarda paramparça etti." Chanyeol,eli ile oynadığı kağıt parçasını bırakıp devamını merak ediyormuşçasına dikkatle dinlemeye devam etti. "Ona canın cehenneme diye söylenip onun soluduğu ortamdan uzaklaştım.Bunu yapması yanlıştı.Bir daha gitar çalabileceğimi sanmıyorum.O adam hevesimi minik bir kavanoza bırakıp hapsetti." kollarını masaya dayayıp burun uçlarımızın değmesine milimler kalana kadar yaklaştırıp biraz daha  eğildi. Kendinden emin bir şekilde, "Minik kavanozunu belki açabilirim." Diye söyleyince,tek kaşım olduğu yerden yukarı doğru süzüldüğü gibi duygularım ve benliğim dudaklarından çıkıp cümlesini tamamlayacak sözcükleri merak ediyordu. 

"Hapsolmuş duygularını teker teker çözüp açacağım Baekhyun."

**

"Benim olmalı! Onu istiyorum."