Desde Entonces, Hasta Ahora

PROLOGUE

DESDE ENTONCES HASTA AHORA
(Mula Noon, Hanggang Ngayon)
Written By: Yeshameen Brejente
(Mini-Novel For this love Month)

PROLOGUE:

Love does not need a tag of restrictions and Limitations. It is an independent feeling arises from within and is purely unconditional and boundless.

Maraming taon ang nagdaan, kung kelan alam mong naka-moved on ka na saka naman muling mag-krus ang landas niyo ng taong minsan naging mundo mo't naging buhay mo. At kung inaakala mo'ng kaya mo na siyang harapin nang mas matapang, bakit tila naging agresibo pa itong maging bahagi ulit ng buhay mo?

"It's been a long time since the last time we've met. How, have you been?" tanong ni Idrianne kay Alexandria.

"As you can see, I'm good. And I have no one now but my son." Tugon niyang tila maraming gustong sabihin dito. "How are you?" nang itaas ni Idrianne ang kanang kamay ay nakita ni Alexandria ang wedding ring na suot nito.

"Happily married with Maria Isabelle. And we're blessed of two kids. Actually, three. She's carrying our third child." Nakangiting tugon ni Idrianne sa kanya. Yung mga luha niya'y nagbabadya nang pumatak, pilit na lamang niyang pinipigilan. "Ano'ng nangyari sa inyo ni Jefferson?"

"Our marriage didn't work. He left me for about three years, already. Teka, ano nga ba ang iyong ginagawa dito?"

"Interesado ako sa lupa na 'to. What about you? Bakit, narito ka?" Idrianne says.

"Ako ang nagmamay-ari ng lupa na 'to, Idrianne."

"Pati ang bahay na yan gusto mong ibenta, bakit? May lilipatan na ba kayo?"

"Bahala na. Ang mahalaga ay mabayaran ko ang lahat ng pagkakautang na tinakasan ni Jefferson. Pagkatapos no'n ay magpapakalayu-layo na kami ng anak ko." Tugon niya rito.

"Pwede ko kayong itira ng anak mo sa bakante kong rest house sa Manila. You can stay there till you find a new shelter." He offers.

"Nakakahiya, Idrianne."

"Don't be. After all, may pinagsamahan naman tayo noon. We can be friends, right?" nakangiting wika ni Idrianne. Hindi maiwasan ni Alexandria na mapatingin sa kakisigang taglay ng lalaking minsan minahal niya, hindi pa rin ito nagbabago at mukhang mas masaya ito sa buhay niya ngayon.

Sa pagtira nilang mag-ina sa property ni Idrianne ay naging madalas naman ang dalaw nito sa kanila. Hanggang sa dumating ang mainit na sandali sa pagitan nila.

Tanging tuwalya lamang ang nakatapis sa hubad na katawan ni Alexandria, nang makapasok si Idrianne sa rest house ay di na niya napigilan ang sariling yakapin si Alexandria sa likuran nang buong higpit.

"Idrianne, please.." sumamo niya dahil kapag nagtagal pa sila sa ganoong ayos ay di na siya makakapag-isip pa ng tama.

"Alam kong mali, Alexa. But, I am longing to do this. I miss you." Bulong ni Idrianne na animo'y nagpapalasing sa katinuan ni Alexandria. He kissed her on her nape, down to her neck and his hand rubs her breasts.

"Idrianne, mali ito. May asawa kang tao. May mga anak ka, ayokong magkasala." Sabi niya rito.

"I need you, Alexa." Sabi nito saka siya mabilis na iniharap sa kanya at siniil ng mapupusok na halik sa kanyang mga labi. Hanggang sa hindi na rin makapagpigil pa si Alexandria't tinugon na niya ang bawat haplos at halik nito.

Pagkatapos nilang pagsaluhan ang bawal na tawag ng pag-ibig na naudlot noon, saka naman nakatanggap ng tawag si Idrianne na manganganak na si Maria Isabelle. Kung saan masasaktan ng lubos si Alexandria. Dahil, harapang naipapakita sa kanya kung ano lang siya sa buhay ng lalaking minsan ay kanya lamang at ngayo'y pag-aari na ng iba.

Mula nang manganak si Maria Isabelle, hindi na siya nadadalaw pa ni Idrianne. At dahil labis na siyang nangulila sa lalaki'y kahit alam niyang mali ay gumawa siya ng isang desisyong ikinabigla mismo ni Idrianne.

"What the hell are you doing here, Alexandria?"

"Ito lang ang naisip kong paraan para makita kita. Hindi ako manggugulo sa inyo Idrianne. Alam ko't nakikita ko kung gaano kabuting tao ang asawa mo. Napakabuti niya sa amin ng anak ko. Pero, Idrianne buntis ako." Aniya rito kaya parang binagsakan ng langit si Idrianne dahil sa kagulat-gulat na balita.

"Magkakilala kayo?" takang tanong ni Maria Isabelle nang makita ang asawa niya't si Alenxandria na waring nagtatalo. "Buntis ka ka'mo Alexandria? Di ba't sinabi mo sa akin na tatlong taon na kayong hiwalay ng ex husband mo?"

TBC