I'm his Slave... UNFORTUNATELY his Girlfriend! (Slow Update)

Chapter 1

CHAPTER 1

*PRESENT*

Alyana's POV

Airport announcement:

“LADIES AND GENTLEMEN..We have just landed at the Ninoy Aquino International Airport ….. blah blah blah..  We will arrive on schedule local Manila time 6:30pm.Welcome to Manila!”

Nag-inat muna ako. At nagayos na ng gamit. Isa isa kong chineck kong may naiwan pa ako.

Bag – CHECK (/)

Luggage – CHECK (/)

CUTE FACE – CHECK NA CHECK (/)

Wala na siguro akong nakalimutan… Ay! Meron pala.

 *Tanggal shades*   *Wag-wag hair*  *Look to your left and right*

OMO! I'm Back! Wieeeee.... Philippines!!! Ang bayan kong sinilangan! 

Excited na akong umuwi ! Namiss ko ang Pilipinas at namiss ko lalo na yung bahay namin! Yes! Back to normal na ako ulit! 

"Ah mam sakay na po kayo"

NApatigil ako sa pag-eemote sa labas ng airport ng marinig ko yung boses ni manong taxi driver na hatak-hatak na ang cute kong maleta at nilagay na sa taxi. 

Wow? Pumayag na ba ako?. Infairness, na miss ko to. Nata-touch ako sa pagka-hospitable ni Manong sakin. Yun nga lang sana tinatanong nya ko kung okay lang sakin di ba?.. 

Sumakay na rin ako dahil wala na kung choice kay kuya at tsaka pagod na rin ako. 

"Mam saan ho tayo?"

.

.

Sa puso nyo manong..Chos! Pero parang may naalala ako sa word na yun ah!. Geez. Nevermind.

Binigay ko yung address sa kanya. At mukhang alam naman  nya kaya hindi nya ako ginawang mapa na magtuturo sa kanya ng direksyon.

Calling ....

09++1++43+8

May tumatawag saking no. lang. Sagutin ko kaya???

Sasagutin ko na sana kaso baka kung sinong prank caller lang yun.

             End Button

                     ^

               *CLICK*

Sumandal na lang ako para mag relax at damhin ang hangin ng nag-hihingalong aircon ng taxing ito.. Jusmeey! Hindi naman sa ganun kaselan akong tao. Pero... Pramis! Swear! Wala akong maramdaman.

Ang Ineeeeeeeeet! Shet! Mas may silbi pa yung hand fan kesa sa aircon nya! Shet talaga!

"Manong *kulbit* kulbit* malayo pa ba tayo?" -ako

"Malapit na ho, Mam" -manong taxi driver

"Kei po ^___^"

Grabe! Di naman ako excited masyado nito.. Namiss ko lang talaga yung Philippines! Na-miss ko yung Hangin, Yung traffic, Yung mga tao!. Mahirap kasing tumira sa Korea. Ang Hirap pakisamahan ng tao dun eh. Di ko pa naman masyadong maintindihan yung sinasabi nila run. Nosebleed ako lagi eh.T.T

Malungkot nga lang yung pag-uwi ko ng biglaan dahil walang sumundo sa akin. Wala na kasi akong magulang. Namatay sila sa isang aksidente. Pero may kapatid pa naman ako... si Kuya Luke. Teka! Oo nga pala! Ba't wala sya?! Haist! Kukutusan ko talaga yun eh! Sya tong nag-pupumilit saking pumunta sa Korea tas pagbalik ko ...hindi man lang ako sinundo? . Walang kwentang Kapatid ! +_____+